Sprawa C-490/04: Komisja Wspólnot Europejskich v. Republika Federalna Niemiec.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.235.2/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 października 2007 r.

Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 18 lipca 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec

(Sprawa C-490/04)⁽¹⁾

(Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dopuszczalność - Artykuł 49 WE - Swoboda świadczenia usług - Delegowanie pracowników - Ograniczenia - Składki na krajowy fundusz urlopów wypoczynkowych - Tłumaczenie dokumentów - Deklaracja dotycząca miejsca świadczenia pracy przez pracowników oddelegowanych)

(2007/C 235/02)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 6 października 2007 r.)

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: E. Traversa, G. Braun i H. Kreppel, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: W.-D. Plessing, M. Lumma i C. Schulze-Bahr, pełnonicnicy, T. Lübbig, Rechtsanwalt)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Republika Francuska (przedstawiciele: G. de Bergues i O. Christmann, pełnomocnicy)

Przedmiot

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Art. 49 WE - Ograniczenia w zakresie delegowanie pracowników w ramach świadczenia usług przez przedsiębiorstwa z siedzibą na terytorium jednego z państw członkowskich, którym nie podlegają przedsiębiorstwa krajowe - Obowiązek przedsiębiorstw zagranicznych odprowadzania składek do krajowego funduszu wczasów pracowniczych nawet jeśli gdy podlegają one podobnemu obowiązkowi w państwie pochodzenia oraz obowiązek tłumaczenia znacznej ilości dokumentów związanych ze stosunkiem pracy na język danego państwa - Obowiązek zagranicznych agencji pracy tymczasowej deklarowania krajowej inspekcji pracy wszystkich pracowników oddelegowanych do pracy na rzecz przedsiębiorstwa krajowego przed każdorazowym rozpoczęciem budowy

Sentencja

1) Ustanawiając przepis, taki jak § 3 ust. 2 ustawy o delegowaniu pracowników (Arbeitnehmer-Entsendegesetz) z dnia 26 lutego 1999 r., na mocy którego zagraniczne agencje pracy tymczasowej mają nie tylko obowiązek deklarowania faktu kierowania pracownika do wykonywania pracy na rzecz przedsiębiorstwa użytkownika w Niemczech, ale również wszelkich zmian dotyczących miejsca świadczenia pracy, Republika Federalna Niemiec uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 49 WE.

2) Skarga zostaje oddalona w pozostałym zakresie.

3) Komisja Wspólnot Europejskich pokrywa dwie trzecie kosztów. Republika Federalna Niemiec pokrywa koszty w pozostałym zakresie.

4) Republika Francuska pokrywa własne koszty.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 45 z 19.2.2005.