Sprawa C-481/07 P: Odwołanie od postanowienia Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) wydanego w dniu 29 sierpnia 2007 r. w sprawie T-186/05 SELEX Sistemi Integrati przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 2 listopada 2007 r. przez SELEX Sistemi Integrati SpA, wcześniej Alenia Marconi Systems SpA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.37.2

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 lutego 2008 r.

Odwołanie od postanowienia Sądu Pierwszej Instancji (druga izba) wydanego w dniu 29 sierpnia 2007 r. w sprawie T-186/05 SELEX Sistemi Integrati przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 2 listopada 2007 r. przez SELEX Sistemi Integrati SpA, wcześniej Alenia Marconi Systems SpA

(Sprawa C-481/07 P)

(2008/C 37/02)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 9 lutego 2008 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Sistemi Integrati SpA, wcześniej Alenia Marconi Systems SpA (przedstawiciele: F. Sciaudone, R. Sciaudone i A. Neri, avvocati)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie postanowienia Sąd Pierwszej Instancji wydanego w dniu 29 sierpnia 2007 r. w sprawie T-186/05 i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd Pierwszej Instancji w celu wydania przezeń rozstrzygnięcia z uwzględnieniem dostarczonych przez Trybunał Sprawiedliwości wskazówek;

– obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania oraz kosztami postępowania w sprawie T-186/05.

Zarzuty i główne argumenty

Żądania swe wnosząca odwołanie opiera na następujących zarzutach:

a) bezprawnego wykluczenia z zakresu pojęcia możliwej do naprawienia szkody kosztów prawnych poniesionych w związku z postępowaniem w sprawie T-155/04; w opinii wnoszącej odwołanie Sąd Pierwszej Instancji:

– błędnie uznał, że skarga odszkodowawcza dotycząca tych kosztów stanowi próbę "stwierdzenia nieważności zawartego w [dotyczącym sprawy T-155/04 wyroku] rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów";

– dokonał błędnej wykładni art. 87 i nast. regulaminu Sądu w zakresie dotyczącym zasad przyznawania odszkodowania;

– błędnie uznał, że w niniejszym przypadku ma zastosowanie orzecznictwo związane ze sprawą Montorio;

b) popełnionego przez Sąd Pierwszej Instancji błędu polegającego na wykluczeniu z zakresu pojęcia możliwej do naprawienia szkody kosztów prawnych poniesionych w związku z poprzedzającym niniejsze postępowanie sądowe postępowaniem administracyjnym; zdaniem wnoszącej odwołanie błąd Sądu Pierwszej Instancji polega na wykładni i zastosowaniu art. 87 i nast. regulaminu Sądu z punktu widzenia skargi o odszkodowanie, która to skarga jest pozbawiona jakiegokolwiek związku z zakresem stosowania tych przepisów;

c) wypaczenia i błędnej wykładni przedstawionych przez wnoszącą odwołanie dowodów; ta ostatnia stoi na stanowisku, że Sąd Pierwszej Instancji nie przeprowadził odpowiedniej analizy dostarczonej przez nią dokumentacji i zawartych w niej argumentów;

d) nielogicznego i wewnętrznie sprzecznego uzasadnienia i naruszenia zasad wynikających ze wspólnotowego orzecznictwa dotyczącego odszkodowań; Sąd Pierwszej Instancji nie zastosował bowiem właściwie zasad ustanowionych w wyrokach w sprawie Mulder (sprawy połączone C-104/89 i C-37/90)⁽¹⁾ i Agraz (C-243/05 P)⁽²⁾.

e) naruszenia art. 44 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji; zdaniem wnoszącej odwołanie, przepisy te, właściwie zinterpretowane, nie stawiają wymogu, aby skarga "koniecznie" zawierała środki dowodowe, lecz przeciwnie, przepis ten opiera się na pojęciu takiej "możliwości" w sensie zobowiązania strony do dostarczenia dowodów tylko w takim przypadku, gdy jest to możliwe;

f) braku uzasadnienia dotyczącego odszkodowania za straty poniesione przez wnoszącą odwołanie wskutek naruszenia zasady rozsądnego czasu trwania postępowania administracyjnego; Sąd Pierwszej Instancji nie uzasadnił bowiem nieuwzględnienia żądania odszkodowania z punktu widzenia takiego zarzucanego przez wnoszącą odwołanie naruszenia;

g) błędnej wykładni podniesionych argumentów i dowodów oraz uzasadnienia, które jest nielogiczne i sprzeczne z orzecznictwem wspólnotowym w dziedzinie odszkodowania za poniesione krzywdy; Sąd Pierwszej Instancji nie mógł wykorzystać argumentów dotyczących jedynie wyłączenia zamówień publicznych na dostawy lub ich nieudzielenia, aby nie uwzględnić żądania odszkodowania związanego z naruszeniem zasady rozsądnego czasu trwania postępowania administracyjnego lub niewywiązaniem się przez Komisję z ciążących na niej w zakresie nadzoru obowiązków.

______

⁽¹⁾ Wyrok z dnia 27 stycznia 2000 r., Rec. str. I-203.

⁽²⁾ Wyrok z dnia 9 listopada 2006 r., Zb. Orz. str. I-10833.