Sprawa C-471/08: Sanna Maria Parviainen v. Finnair Oyj (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.234.9

Akt nienormatywny
Wersja od: 28 sierpnia 2010 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 1 lipca 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Helsingin käräjäoikeus - Finlandia) - Sanna Maria Parviainen przeciwko Finnair Oyj

(Sprawa C-471/08)(1)

(Polityka społeczna - Dyrektywa 92/85/EWG - Ochrona w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią - Artykuł 5 ust. 2 i art. 11 pkt 1 - Pracownica przeniesiona tymczasowo do innej pracy w okresie ciąży - Obowiązkowe przeniesienie ze względu na ryzyko dla bezpieczeństwa lub zdrowia jej lub jej dziecka - Wynagrodzenie niższe od przeciętnego wynagrodzenia pobieranego przed tym przeniesieniem - Wcześniejsze wynagrodzenie składające się z wynagrodzenia podstawowego i różnych dodatków - Obliczenie wynagrodzenia, do którego uprawniona jest pracownica w ciąży podczas jej tymczasowego przeniesienia)

(2010/C 234/13)

Język postępowania: fiński

(Dz.U.UE C z dnia 28 sierpnia 2010 r.)

Sąd krajowy

Helsingin käräjäoikeus

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Sanna Maria Parviainen

Strona pozwana: Finnair Oyj

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Helsingin käräjäoikeus - Wykładnia art. 11 ust. 1 dyrektywy Rady 92/85/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią (Dz.U. L 348, s. 1) - Stewardesa, która wykonywała funkcję szefowej pokładu i ze względu na ciążę została następnie przeniesiona do pracy w ramach obsługi naziemnej, niżej wynagradzanej od pracy wykonywanej przed przeniesieniem - Utrzymanie wynagrodzenia równego wynagrodzeniu uzyskiwanego przed przeniesieniem

Sentencja

Artykuł 11 pkt 1 dyrektywy Rady 92/85/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią (dziesiątej dyrektywy szczegółowej w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) należy interpretować w ten sposób, że pracownica w ciąży, tymczasowo przeniesiona zgodnie z art. 5 ust. 2 dyrektywy 92/85 ze względu na ciążę na stanowisko, na którym wykonuje zadania inne niż wykonywane przez nią przed tym przeniesieniem, nie jest uprawniona do wynagrodzenia, które przeciętnie pobierała przed wspomnianym przeniesieniem. Poza utrzymaniem swojego podstawowego wynagrodzenia taka pracownica jest uprawniona na mocy art. 11 pkt 1 do składników wynagrodzenia lub dodatków, które są związane z jej statusem zawodowym, takich jak dodatki związane z pełnioną przez nią funkcją przełożonej, ze stażem pracy i z jej kwalifikacjami zawodowymi. O ile art. 11 pkt 1 dyrektywy 92/85 nie stoi na przeszkodzie używaniu metody obliczania wynagrodzenia płatnego na rzecz takiej pracownicy opartej na przeciętnej wartości dodatków związanych z warunkami pracy całego personelu kabinowego należącego do tej samej kategorii wynagrodzenia podczas danego okresu rozliczeniowego, o tyle nieuwzględnienie wspomnianych składników wynagrodzenia lub wspomnianych dodatków należy uznać za sprzeczne z tym ostatnim przepisem.

______

(1) Dz.U. C 19 z 24.1.2009.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.