Sprawa C-466/06: Société Roquette Freres v. Direction générale des douanes et droits indirects, Recette principale de Gennevilliers de la Direction générale des douanes et des droits indirects (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2008.327.6/2
Akt nienormatywny(Sprawa C-466/06)(1)
(Artykuł 104 § 3 regulaminu postępowania - Wspólna organizacja rynków w sektorze cukru - Izoglukoza - Ustalenie ilości podstawowych służących przyznaniu kwot produkcyjnych - Izoglukoza wyprodukowana jako półprodukt - Artykuł 24 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 1785/81 - Artykuł 27 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2038/1999 - Artykuł 1 rozporządzenia (WE) nr 2073/2000 - Artykuł 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 - Artykuł 1 rozporządzenia (WE) nr 1745/2002 - Artykuł 1 rozporządzenia (WE) nr 1739/2003 - Opłaty należne z tytułu produkcji - Szczegółowe zasady stosowania systemu kwot - Uwzględnianie ilości cukru zawartej w produktach przetworzonych - Określanie nadwyżki przeznaczonej na wywóz - Określanie średniej straty)
(2008/C 327/10)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 20 grudnia 2008 r.)
Sąd krajowy
Tribunal de grande instance de Nanterre
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Société Roquette Frères
Strona pozwana: Direction générale des douanes et droits indirects, Recette principale de Gennevilliers de la Direction générale des douanes et des droits indirects
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Tribunal de grande instance w Nanterre - Ważność art. 24 pkt 2 rozporządzenia (EWG) nr 1785/81, art. 27 pkt 3 rozporządzenia (WE) nr 2038/1999, art. 1 rozporządzenia (WE) nr 2073/2000, art. 1 pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 1745/2002 oraz art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1739/2003 - Wspólna organizacja rynków w sektorze cukru - Kwoty produkcyjne izoglukozy - (Nie)wliczenie izoglukozy używanej jako półprodukt - Ważność rozporządzeń (EWG) nr 1443/82 i (WE) nr 314/2002 - Sposób obliczenia opłat należnych z tytułu produkcji izoglukozy
Sentencja
1) Analiza pierwszego pytania prejudycjalnego nie wykazała niczego, co mogłoby kwestionować ważność art. 24 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1785/81 z dnia 30 czerwca 1981 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru, art. 27 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2038/1999 z dnia 13 września 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru, art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2073/2000 z dnia 29 września 2000 r. w sprawie ograniczenia w sektorze cukru ilości gwarancyjnej w ramach systemu kwot produkcyjnych oraz maksymalnych przewidywanych potrzeb rafinerii w ramach systemu przywozu preferencyjnego na rok gospodarczy 2002/2003, art. 22 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru, art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1745/2002 z dnia 30 września 2002 r. w sprawie ograniczenia w sektorze cukru ilości gwarantowanej w ramach systemu kwot produkcyjnych oraz maksymalnych przewidywanych potrzeb rafinerii w ramach systemu przywozu preferencyjnego na rok gospodarczy 2002/2003, oraz art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1739/2003 z dnia 30 września 2003 r. w sprawie ograniczenia w sektorze cukru ilości gwarantowanej w ramach systemu kwot produkcyjnych oraz maksymalnych przewidywanych potrzeb rafinerii w ramach systemu przywozu preferencyjnego na rok gospodarczy 2003/2004.
2) Analiza art. 5 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1443/82 z dnia 8 czerwca 1982 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania systemu kwot w sektorze cukru, zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 392/94 z dnia 23 lutego 1994 r., oraz art. 6 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 314/2002 z dnia 20 lutego 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania systemu kwot w sektorze cukru, o ile znajduje to zastosowanie, zmienionego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1140/2003 z dnia 27 czerwca 2003 r., nie wykazała niczego, co mogłoby kwestionować ważność tych przepisów.
______
(1) Dz.U. C 154 z 1.7.2006.