Sprawa C-464/18: ZX v. Ryanair DAC (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.206.17

Akt nienormatywny

Wersja od: 17 czerwca 2019 r.

Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 11 (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de lo Mercantil no 1 de Gerona - Hiszpania) - ZX/Ryanair DAC

(Sprawa C-464/18) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Rozporządzenie (UE) nr 1215/2012 - Ustalenie sądu właściwego do rozpoznania powództwa o odszkodowanie za opóźniony lot - Artykuł 7 pkt 5 - Działalność filii - Artykuł 26 - Dorozumiane ugruntowanie jurysdykcji - Konieczność stawiennictwa pozwanego przed sądem)

Język postępowania: hiszpański

(2019/C 206/21)

(Dz.U.UE C z dnia 17 czerwca 2019 r.)

Sąd odsyłający

Juzgado de lo Mercantil n^o 1 de Gerona

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: ZX

Strona pozwana: Ryanair DAC

Sentencja

1) Artykuł 7 pkt 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że sąd państwa członkowskiego nie jest właściwy do rozpoznania sporu dotyczącego powództwa o odszkodowanie, wniesionego na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, przeciwko przewoźnikowi lotniczemu mającemu siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego ze względu na to, iż przewoźnik ten posiada filię na obszarze właściwości sądu rozpoznającego sprawę, przy czym filia ta nie jest stroną stosunku prawnego między przewoźnikiem a danym pasażerem.

2) Artykuł 26 ust. 1 rozporządzenia nr 1215/2012 należy interpretować w ten sposób, że przepis ten nie ma zastosowania w przypadku takim jak rozpatrywany w postępowaniu głównym, w którym pozwany nie przedłożył uwag lub nie stawił się na rozprawie.

¹ Dz.U. C 392 z 29.10.2018.