Sprawa C-461/17: Brian Holohan i in. v. An Bord Pleanála (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.16.21

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 stycznia 2019 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 7 listopada 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez High Court - Irlandia) - Brian Holohan i in. / An Bord Pleanála

(Sprawa C-461/17) ¹

Odesłanie prejudycjalne - Środowisko naturalne - Dyrektywa 92/43/EWG - Ochrona siedlisk przyrodniczych - Ochrona dzikiej fauny i flory - Przedsięwzięcie budownictwa drogowego - Odpowiednia ocena oddziaływania na środowisko - Zakres obowiązku uzasadnienia - Dyrektywa 2011/92/UE - Ocena skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia - Punkt 3 załącznika IV - Artykuł 5 ust. 3 lit. d) - Zakres pojęcia "zasadniczych rozwiązań alternatywnych"

Język postępowania: angielski

(2019/C 16/25)

(Dz.U.UE C z dnia 14 stycznia 2019 r.)

Sąd odsyłający

High Court (Irlandia)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Brian Holohan, Richard Guilfoyle, Noric Guilfoyle, Liam Donegan

Strona pozwana: An Bord Pleanála

Przy udziale: National Parks and Wildlife Service (NPWS)

Sentencja

1) Artykuł 6 ust. 3 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory należy interpretować w ten sposób, że "odpowiednia ocena" musi z jednej strony inwentaryzować wszystkie typy siedlisk i gatunki, ze względu na które teren jest chroniony, a z drugiej strony zidentyfikować i zbadać zarówno oddziaływanie planowanego przedsięwzięcia na występujące na tym terenie gatunki, które nie stanowiły podstawy ujęcia tego terenu w wykazie, jak i oddziaływanie na typy siedlisk i gatunki występujące poza obrębem tego terenu, jeżeli oddziaływanie to może niekorzystnie wpłynąć na cele ochrony terenu.

2) Artykuł 6 ust. 3 dyrektywy 92/43 należy interpretować w ten sposób, że pozwala on właściwemu organowi na wydanie zezwolenia na plan lub przedsięwzięcie, które daje wykonawcy swobodę późniejszego ustalenia niektórych parametrów dotyczących etapu budowy, takich jak lokalizacja terenu budowy i drogi dojazdowe, wyłącznie jeżeli istnieje pewność, iż zezwolenie określa wystarczająco ścisłe warunki, które zagwarantują, że te parametry nie wpłyną niekorzystnie na integralność terenu.

3) Artykuł 6 ust. 3 dyrektywy 92/43 należy interpretować w ten sposób, że jeżeli właściwy organ odrzuci ustalenia ekspertyzy naukowej zalecającej uzyskanie dodatkowych informacji, "odpowiednia ocena" powinna zawierać wyraźne i szczegółowe uzasadnienie, rozwiewające wszelkie racjonalne wątpliwości naukowe dotyczące skutków zaplanowanych prac dla danego terenu.

4) Artykuł 5 ust. 1 i 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko oraz załącznik IV do tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że wymagają one od wykonawcy dostarczenia informacji określających wyraźnie znaczące skutki jego przedsięwzięcia dla wszystkich gatunków wskazanych w oświadczeniu dostarczonym na podstawie tych przepisów.

5) Artykuł 5 ust. 3 lit. d) dyrektywy 2011/92 należy interpretować w ten sposób, że wykonawca zobowiązany jest dostarczyć informacje dotyczące skutków środowiskowych zarówno przyjętego rozwiązania, jak i każdego z zasadniczych rozwiązań alternatywnych przez siebie zbadanych, jak też powody swojego wyboru, uwzględniającego co najmniej ich skutki dla środowiska, nawet w wypadku odrzucenia danego rozwiązania alternatywnego na wczesnym etapie.

¹ Dz.U. C 338 z 9.10.2017.