Sprawa C-459/20: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag, zittingsplaats Utrecht (Niderlandy) w dniu 15 września 2020 r. - X / Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.443.10

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 grudnia 2020 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag, zittingsplaats Utrecht (Niderlandy) w dniu 15 września 2020 r. - X / Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

(Sprawa C-459/20)

(2020/C 443/11)

Język postępowania: niderlandzki.

(Dz.U.UE C z dnia 21 grudnia 2020 r.)

Sąd odsyłający

Rechtbank Den Haag, zittingsplaats Utrecht

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: X

Strona przeciwna: Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid

Pytania prejudycjalne

1) Czy art. 20 TFUE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie odmowie przez państwo członkowskie przyznania obywatelowi państwa trzeciego, który ma na utrzymaniu małoletnie dziecko, obywatela Unii, pozostające z tym obywatelem państwa trzeciego w rzeczywistym stosunku zależności, prawa pobytu w państwie członkowskim, którego obywatelstwo posiada ten małoletni obywatel Unii, podczas gdy małoletni przebywa poza terytorium tego państwa członkowskiego, jak również poza terytorium Unii i/lub nigdy nie był na terytorium Unii, w wyniku czego małoletni obywatel Unii zostaje faktycznie pozbawiony dostępu do terytorium Unii?

2)

(a) Czy (małoletni) obywatele Unii muszą wykazać lub uprawdopodobnić interes w wykonywaniu praw przysługujących im w związku z posiadaniem przez nich obywatelstwa Unii?

(b) Czy ma w tym kontekście znaczenie okoliczność, że małoletni obywatele Unii co do zasady nie mogą dochodzić swoich praw samodzielnie i nie decydują sami o miejscu swojego pobytu, lecz są w tym zakresie zależni od swoich rodziców (rodzica) i że mogłoby to oznaczać, iż w imieniu małoletniego obywatela Unii są egzekwowane prawa przysługujące mu jako obywatelowi Unii, podczas gdy mogłoby to być sprzeczne z jego innymi interesami w rozumieniu między innymi wyroku w sprawie Chavez-Vilchez ¹ ?

(c) Czy prawa te są bezwzględne w tym znaczeniu, że nie można utrudniać korzystania z nich lub nawet, że na państwie członkowskim, którego obywatelstwo posiada (małoletni) obywatel Unii, ciąży pozytywny obowiązek umożliwienia wykonywania tych praw?

3)

(a) Czy dla oceny istnienia stosunku zależności, o którym mowa w pytaniu 1), decydujące znaczenie ma to, czy przed złożeniem wniosku lub przed wydaniem decyzji odmawiającej przyznania prawa pobytu, lub też przed momentem, w którym sąd (krajowy) ma wydać rozstrzygnięcie w postępowaniu wszczętym na skutek tej odmowy, rodzic będący obywatelem państwa trzeciego sprawował codzienną opiekę nad małoletnim obywatelem Unii, czy też nie i czy w przeszłości inne osoby przejęły tę opiekę i/lub mogą ją (nadal) sprawować?

(b) Czy można w tym kontekście wymagać by dla celów skutecznego wykonywania przysługujących mu praw wynikających z prawa Unii małoletni obywatel Unii musiał osiedlić się na terytorium Unii ze swoim drugim rodzicem, będącym obywatelem Unii, któremu być może nie przysługuje już władza rodzicielska nad tym małoletnim?

(c) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej, czy ma przy tym znaczenie okoliczność, czy rodzicowi temu przysługuje władza rodzicielska, czy też nie i/lub czy sprawuje (sprawował) on nad małoletnim opiekę w aspekcie prawnym, finansowym i uczuciowym oraz czy jest on gotowy przejąć na siebie tę opiekę i/lub pieczę nad małoletnim?

(d) Jeżeli ustalone zostanie, że władza rodzicielska nad małoletnim obywatelem Unii przysługuje wyłącznie rodzicowi będącemu obywatelem państwa trzeciego, to czy oznacza to, że mniejsze znaczenie ma kwestia opieki w aspekcie prawnym, finansowym i/lub uczuciowym?

¹ C-133/15, EU:C:2017:354.