Sprawa C-459/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 25 czerwca 2015 r. w sprawie T-95/14 Iranian Offshore Engineering & Construction/Rada, wniesione w dniu 28 sierpnia 2015 r. przez Iranian Offshore Engineering & Construction Company (IOEC).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.346.11/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 19 października 2015 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 25 czerwca 2015 r. w sprawie T-95/14 Iranian Offshore Engineering & Construction/Rada, wniesione w dniu 28 sierpnia 2015 r. przez Iranian Offshore Engineering & Construction Company (IOEC)

(Sprawa C-459/15 P)

Język postępowania: hiszpański

(2015/C 346/13)

(Dz.U.UE C z dnia 19 października 2015 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Iranian Offshore Engineering & Construction Company (IOEC) (przedstawiciele: adwokaci J. Viñals Camallonga, L. Barriola Urruticoechea i J. Iriarte Ángel)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie wyroku Sądu (siódma izba) z dnia 25 czerwca 2015 r. w sprawie T-95/14;

- wydanie orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie poprzez uwzględnienie żądań skarżącej - obecnie wnoszącej odwołanie - w pierwszej instancji, to jest poprzez stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji 2013/661/WPZiB ¹ z dnia 15 listopada 2013 r. oraz art. 1 rozporządzenia wykonawczego nr 1154/2013 ² z dnia 15 listopada 2013 r. w zakresie w jakim dotyczą one lub mogą dotyczyć IOEC oraz poprzez nakazanie usunięcia nazwy skarżącej z załączników do wymienionych przepisów;

- obciążenie Rady kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnosząca je strona podnosi trzy zarzuty:

Naruszenie prawa polegające na tym, że w wyroku błędnie stwierdzono, iż Rada dochowała obowiązku uzasadnienia i nie naruszyła prawa do skutecznej ochrony sądowej.

Naruszenie prawa poprzez stwierdzenie w wyroku, że środki zastosowane wobec skarżącej znajdują poparcie w dowodach, podczas gdy w rzeczywistości są one pozbawione jakiejkolwiek podstawy faktycznej i wyrok opiera się na domniemaniach. Doprowadziło to do nadużycia władzy i naruszenia właściwych norm prawnych oraz zasady równego traktowania.

Naruszenie prawa polegające na tym, że w wyroku błędnie stwierdzono, iż przestrzegano prawa skarżącej do własności, a także zasady proporcjonalności.

¹ Decyzja Rady 2013/661/WPZiB z dnia 15 listopada 2013 r. zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu, Dz.U. L 306, s. 18.

² Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 1154/2013 z dnia 15 listopada 2013 r. dotyczące wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu, Dz.U L 306, s. 3.