Sprawa C-457/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 2 czerwca 2016 r. w sprawach połączonych od T-426/10 do T-429/10 i od T-438/12 do T-441/12, Moreda-Riviere Trefilerías i in./Komisja, wniesione w dniu 12 sierpnia 2016 r. przez Global Steel Wire, S.A.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.392.14/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 października 2016 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 2 czerwca 2016 r. w sprawach połączonych od T-426/10 do T-429/10 i od T-438/12 do T-441/12, Moreda-Riviere Trefilerías i in./ Komisja, wniesione w dniu 12 sierpnia 2016 r. przez Global Steel Wire, S.A.

(Sprawa C-457/16 P)

Język postępowania: hiszpański

(2016/C 392/19)

(Dz.U.UE C z dnia 24 października 2016 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Global Steel Wire, S.A. (przedstawiciele: F. González Díaz, A. Tresandi Blanco, V. Romero Algarra, adwokaci)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie wyroku wydanego przez Sąd w dniu 2 czerwca 2016 r. w sprawach od T-438/12 do T-441/12, a w szczególności w sprawie T-429/10, Global Steel Wire S.A./Komisja Europejska;

- obciążenie Komisji kosztami związanymi z postępowaniem w obu instancjach

Zarzuty i główne argumenty

Spółka wnosząca odwołanie podnosi trzynaście następujących zarzutów:

W przedmiocie przypisania odpowiedzialności za naruszenie w zakresie dotyczącym dodatkowych przesłanek:

1. W pierwszej kolejności, Sąd dopuścił się przeinaczenia okoliczności faktycznych oraz uchybił obowiązkowi uzasadnienia w zakresie rzekomego istnienia przed 1996 r. związków strukturalnych pomiędzy TQ a GSW, a także - dopuścił się naruszenia prawa przy kwalifikacji prawnej okoliczności odnoszących się do podmiotów odpowiedzialnych za naruszenie przez cały okres jego trwania.

2. W drugiej kolejności, Sąd dopuścił się naruszenia prawa przy ocenie materiału dowodowego, uchybiając przy tym swym obowiązkom w zakresie kontroli sądowej; uchybił on także obowiązkowi uzasadnienia oraz zastosował nieprawidłowe kryterium prawne przy ocenie uprawnień przysługujących jednemu administratorowi jako mającej znaczenie pod względem prawnym przesłanki istnienia jednej jednostki gospodarczej.

3. W trzeciej kolejności, Sąd dopuścił się naruszenia prawa przy kwalifikacji prawnej oraz dopuścił się przeinaczenia okoliczności faktycznych dotyczących wrażenia odnoszonego przez konkurentów.

4. W czwartej kolejności, Sąd dopuścił się naruszenia prawa przy kwalifikacji prawnej okoliczności faktycznych dotyczących występowania tych samych osób wśród personelu rozpatrywanych spółek.

5. W piątej kolejności, Sąd dopuścił się naruszenia prawa przy kwalifikacji prawnej okoliczności faktycznych dotyczących podziału pomiędzy GSW i jej spółki zależne działalności z zakresu wytwarzania i sprzedaży stali sprężającej.

6. W szóstej kolejności, Sąd dopuścił się naruszenia prawa przy kwalifikacji prawnej okoliczności faktycznych dotyczących rzekomego spotkania.

W przedmiocie przypisania odpowiedzialności za naruszenie w zakresie dotyczącym następstwa prawnego spółek:

7. W siódmej kolejności, Sąd dokonując oceny następstwa prawnego spółek przyjął nieprawidłowe kryterium prawne.

8. W ósmej kolejności, Sąd dopuścił się naruszenia prawa przy kwalifikacji prawnej okoliczności faktycznych uznając, że zarówno GSW jak MRT ponoszą odpowiedzialność za zachowanie Trenzas y Cables.

W przedmiocie przypisania odpowiedzialności za naruszenie w zakresie dotyczącym oceny wywierania decydującego wpływu oraz materiału dowodowego przedstawionego celem obalenia domniemania wywierania decydującego wpływu:

9. W dziewiątej kolejności, Sąd przyjął nieprawidłowe kryterium prawne dokonując oceny wywierania decydującego wpływu oraz uchybił obowiązkowi uzasadnienia w zakresie dotyczącym przypisania GSW odpowiedzialności za zachowanie TQ przez cały okres naruszenia.

10. W dziesiątej kolejności, Sąd przyjął nieprawidłowe kryterium prawne ustalając, że rzeczywiście doszło do wywierania decydującego wpływu, dopuścił się naruszenia prawa przy ocenie materiału dowodowego przedstawionego celem obalenia domniemania wywierania decydującego wpływu na spółki zależne oraz uchybił swym obowiązkom w zakresie kontroli sądowej.

W przedmiocie zdolności płatniczej:

11. W jedenastej kolejności, Sąd dopuścił się naruszenia prawa polegającego na naruszeniu przysługującego skarżącej prawa do obrony uznając, że w zakresie, w jakim Komisja oparła swą ocenę zdolności płatniczej skarżącej na okolicznościach znanych tej skarżącej i przez nią przedstawionych, instytucja ta uwzględniła przysługujące tej skarżącej prawo do bycia wysłuchaną.

12. W dwunastej kolejności, odnośnie rzekomej możliwości uzyskania przez skarżącą finansowania zewnętrznego, Sąd miał się dopuścić naruszenia prawa przy ocenie materiału dowodowego ze względu na nieprawidłowe wykonanie uprawnień przysługujących mu w dziedzinie kontroli sądowej, a także - naruszenia prawa ze względu na uchybienie obowiązkowi uzasadnienia oraz, wreszcie, naruszenia prawa polegającego na przeinaczeniu materiału dowodowego dotyczącego możliwości uzyskania przez skarżącą finansowania zewnętrznego.

13. W trzynastej kolejności, odnośnie rzekomej możliwości uzyskania przez skarżącą finansowania od udziałowców, Sąd miał się dopuścić naruszenia prawa przy ocenie materiału dowodowego, a w każdym razie - nie skorzystał z przysługującego mu nieograniczonego prawa orzekania ze względu na uznanie, że skarżąca nie przekazała Komisji informacji koniecznej do dokonania oceny wielkości majątku jej udziałowców; ponadto Sąd miał uchybić obowiązkowi uzasadnienia ze względu na nieprzedstawienie przyczyn, dla których powołane przez skarżącą sprawozdania sporządzone przez firmę Deloitte miały nie mieć mocy dowodowej.