Sprawa C-454/17 P: Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 17 maja 2017 r. w sprawie T-519/16, Vincent Piessevaux/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 27 lipca 2017 r. przez Vincenta Piessevaux.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.374.14

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 listopada 2017 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 17 maja 2017 r. w sprawie T-519/16, Vincent Piessevaux/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 27 lipca 2017 r. przez Vincenta Piessevaux

(Sprawa C-454/17 P)

Język postępowania: francuski

(2017/C 374/19)

(Dz.U.UE C z dnia 6 listopada 2017 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Vincent Piessevaux (przedstawiciel: adwokat L. Ponteville)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej

Żądania wnoszącego odwołanie

Skarżący wnosi do Trybunału o:

- stwierdzenie nieważności wyroku wydanego przez Sąd w dniu 17 maja 2017 r. w sprawie T-519/16;

- uwzględnienie żądań wnoszącego odwołanie przedstawionych przez niego przed Sądem;

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania w obu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Zarzut pierwszy odwołania dotyczy naruszenia zasady równego traktowania, art. 77 Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej i art. 11 ust. 2 załącznika VIII do tego regulaminu. Sąd dopuścił się naruszenia prawa, oddalając zarzut niezgodności z prawem oświadczenia dla personelu nr 113/11, przygotowanego przez organ powołujący Rady, które wprowadza odstępstwo od art. 9 akapit trzeci zdanie ostatnie decyzji Rady z dnia 11 października 2011 r. w sprawie przyjęcia ogólnych przepisów wykonawczych do art. 11 i 12 załącznika VIII do regulaminu pracowniczego, dotyczących przeniesienia uprawnień emerytalnych ("OPW 2011"). Zgodnie z tym odstępstwem, ogólne przepisy wykonawcze przyjęte w dniu 29 kwietnia 2004 r. ("OPW 2004") będą nadal obowiązywać tylko w przypadkach, w których organ powołujący doręczył zainteresowanemu propozycję zaliczenia dodatkowych lat uprawniających do emerytury i gdy ten zainteresowany wyraził zgodę na tę propozycję przed wejściem w życie OPW 2011. Uzasadnienie tego oddalenia, przedstawione w pkt 68-71 zaskarżonego wyroku, jest bowiem sprzeczne z zasadą równego traktowania, z art. 77 regulaminu pracowniczego oraz z art. 11 ust. 2 załącznika VIII do tego regulaminu.

Zarzut drugi odwołania dotyczy przeinaczenia pierwszej części zarzutu trzeciego powołanego przez wnoszącego odwołanie, naruszenia domniemania prawdziwości dokumentów, braku uzasadnienia i naruszenia zasady równego traktowania. Sąd naruszył bowiem prawo:

- w pkt 73, 74, 80 i 81 zaskarżonego wyroku, przeinaczając część pierwszą zarzutu trzeciego stwierdzenia nieważności i naruszając zasadę domniemania prawdziwości pism wnoszącego odwołanie, niesłusznie stwierdzając, że wnoszący odwołanie powołał się na naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań;

- w pkt 73-100 zaskarżonego wyroku, nie ustosunkowując się, z naruszeniem art. 36 statutu Trybunału, do pierwszej części zarzutu trzeciego stwierdzenia nieważności, opartej na naruszeniu zasady równość traktowania, a nie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań;

- w pkt 82-100 zaskarżonego wyroku - w przypadku gdyby należało jednak uznać, że pkt 82-100 lub ich część lub niektóre elementy stanowią odpowiedź na pierwszą część zarzutu trzeciego stwierdzenia nieważności - oddalając zarzut niezgodności z prawem art. 9 akapit trzeci ostatnie zdanie OPW 2011, powołany przez wnoszącego odwołanie i oparty na naruszeniu zasady równego traktowania.