Sprawa C-430/07: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State (Niderlandy) w dniu 17 września 2007 r. - Exportslachterij J. Gosschalk & Zoon BV przeciwko Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.297.23/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 grudnia 2007 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State (Niderlandy) w dniu 17 września 2007 r. - Exportslachterij J. Gosschalk & Zoon BV przeciwko Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

(Sprawa C-430/07)

(2007/C 297/38)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 8 grudnia 2007 r.)

Sąd krajowy

Raad van State (Niderlandy)

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Exportslachterij J. Gosschalk & Zoon BV

Strona pozwana: Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

Pytania prejudycjalne

1) Czy testy BSE, które z dniem 1 stycznia 2001 r. stały się obowiązkowe na podstawie Regeling uitvoer vers vlees en vleesbereidingen 1985 (Staatscourant 2001, no 218), wydanego w wykonaniu art. 1 ust. 3 decyzji 2000/764 w sprawie badania bydła na obecność gąbczastej encefalopatii bydła⁽¹⁾, stanowią testy w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 2777/2000 przyjmującego wyjątkowe środki wsparcia dla rynku wołowiny⁽²⁾?

2) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej, czy art. 2 ust. 1 rozporządzenia nr 2777/2000 należy uznać za interwencję mającą na celu ustabilizowanie rynku w sektorze wołowiny (środek wspierania rynku) w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. b) rozporządzenia nr 1258/1999 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej⁽³⁾ czy za szczególny środek weterynaryjny w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. d) tego rozporządzenia, lub też czy stanowi on jednocześnie taką interwencję i taki środek?

3) Jeżeli mamy tutaj (również) do czynienia ze środkiem wspierania rynku, to czy w świetle wyroku Trybunału z dnia 30 września 2003 r. w sprawie C-239/01 Niemcy przeciwko Komisji⁽⁴⁾, należy stwierdzić, że przeprowadzone testy winny być finansowane wyłącznie przez Wspólnotę, a w konsekwencji art. 2 ust. 2 rozporządzenia nr 2777/ 2000, w zakresie w jakim przewiduje, że Wspólnota finansuje jedynie część kosztów przeprowadzenia testów BSE, jest nieważny z uwagi na niezgodność z rozporządzeniem nr 1254/1999⁽⁵⁾?

4) Przy założeniu, że art. 2 ust. 2 rozporządzenia nr 2777/2000 jest ważny, czy rozporządzenie to stoi na przeszkodzie temu, by państwa członkowskie przenosiły na uczestników rynku koszty przeprowadzonych testów BSE?

5) Czy art. 5 ust. 4 akapit drugi dyrektywy 85/73/EWG⁽⁶⁾ w sprawie finansowania inspekcji i kontroli weterynaryjnych objętych dyrektywami 89/662/EWG⁽⁷⁾, 90/425/EWG⁽⁸⁾, 90/675/EWG⁽⁹⁾ i 91/496/EWG⁽¹⁰⁾, zmienionej i skonsolidowanej dyrektywą 96/43/WE⁽¹¹⁾ należy interpretować w ten sposób, że dyrektywa ta nie stoi na przeszkodzie, by państwo członkowskie pobierało opłatę z tytułu wydatków poniesionych w związku z przeprowadzeniem testów BSE? Jeżeli tak, to jakie wymogi winna spełniać opłata z tytułu przeprowadzenia testów BSE?

______

⁽¹⁾ Decyzja Komisji z dnia 29 listopada 2000 r. (Dz.U. L 305, str. 35).

⁽²⁾ Rozporządzenie Komisji z dnia 18 grudnia 2000 r. (Dz.U. L 321, str. 47).

⁽³⁾ Rozporządzenie Rady z dnia 17 maja 1999 r. (Dz.U. L 160, str. 103).

⁽⁴⁾ Rec. str. I-10333.

⁽⁵⁾ Rozporządzenie Rady z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (Dz.U. L 160, str. 21).

⁽⁶⁾ Dyrektywa Rady z dnia 29 stycznia 1985 r. w sprawie finansowania inspekcji i kontroli weterynaryjnych świeżego mięsa, w tym drobiowego (Dz.U. L 32, str. 14).

⁽⁷⁾ Dyrektywa Rady z dnia 11 grudnia 1989 r. dotycząca kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (Dz.U. L 395, str. 13).

⁽⁸⁾ Dyrektywa Rady z dnia 26 czerwca 1990 r. dotycząca kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (Dz.U. L 224, str. 29).

⁽⁹⁾ Dyrektywa Rady z dnia 10 grudnia 1990 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (Dz.U. L 373, str. 1).

⁽¹⁰⁾ Dyrektywa Rady z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiająca zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych zwierząt wprowadzanych na rynek Wspólnoty z państw trzecich i zmieniająca dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/EWG (Dz.U. L 268, str. 56).

⁽¹¹⁾ Dyrektywa Rady 96/43/WE z dnia 26 czerwca 1996 r. zmieniająca i konsolidująca dyrektywę 85/73/EWG w celu zapewnienia finansowania inspekcji i kontroli weterynaryjnych żywych zwierząt i niektórych produktów zwierzęcych oraz zmieniająca dyrektywy 90/675/EWG i 91/496/EWG (Dz.U. L 162, str. 1).