Sprawa C-428/11: Purely Creative Ltd, Strike Lucky Games Ltd, Winners Club Ltd, McIntyre & Dodd Marketing Ltd, Dodd Marketing Ltd, Adrian Williams, Wendy Ruck, Catherine Cummings, Peter Henry v. Office of Fair Trading (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2012.379.11
Akt nienormatywny(Sprawa C-428/11)(1)
(Dyrektywa 2005/29/WE - Nieuczciwe praktyki handlowe - Praktyka polegająca na informowaniu konsumenta o wygranej i żądaniu od niego dodatkowych opłat w celu otrzymania nagrody)
(2012/C 379/18)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 8 grudnia 2012 r.)
Sąd odsyłający
Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division)
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Purely Creative Ltd, Strike Lucky Games Ltd, Winners Club Ltd, McIntyre & Dodd Marketing Ltd, Dodd Marketing Ltd, Adrian Williams, Wendy Ruck, Catherine Cummings, Peter Henry
Strona pozwana: Office of Fair Trading
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Court of Appeal (England & Wales) (Civil Division) - Wykładnia pkt 31 załącznika I do dyrektywy 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. doty-czącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ("dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych") (Dz.U. L 149, s. 22) - Praktyki handlowe uzna-wane za nieuczciwe w każdym wypadku - Praktyka polegająca na informowaniu konsumenta o tym, iż wygrał nagrodę oraz na proponowaniu mu różnych sposób zgłoszenia się po tę nagrodę, przy równoczesnym zmuszeniu go do poniesienia określonego kosztu, który uzależniony jest od wybranego sposobu odebrania nagrody
Sentencja
Punkt 31 tiret drugie załącznika I do dyrektywy 2005/29/WE Parla-mentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniającej dyrek-tywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ("dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych") należy interpretować w ten sposób, że zakazuje on agresywnych praktyk handlowych, w ramach których przedsiębiorstwa stwarzają fałszywe wrażenie, iż konsument wygrał nagrodę, podczas gdy dokonanie czynności związanych z jej otrzymaniem, jak zasięgnięcie informacji o charakterze nagrody czy wejście w jej posiadanie, wiąże się dla konsumenta z koniecznością zapłaty określonej kwoty pieniędzy lub poniesienia jakichkolwiek kosztów.
Jest bez znaczenia, że koszt nałożony na konsumenta, na przykład koszt znaczka pocztowego, jest nieistotny w stosunku do wartości nagrody oraz że nie przynosi żadnego dochodu przedsiębiorstwu.
Jest również bez znaczenia, że czynności związanych z otrzymaniem nagrody można dokonać na kilka sposobów zaproponowanych konsu-mentowi przez przedsiębiorstwo, z których co najmniej jeden jest bezpłatny, jeżeli jeden lub kilka z zaproponowanych konsumentowi sposobów wymaga od konsumenta poniesienia kosztów w celu uzyskania informacji o charakterze nagrody lub możliwościach jej otrzymania.
Zadaniem sądów krajowych jest dokonanie oceny informacji podanych konsumentom w świetle motywów 18 i 19 dyrektywy 2005/29 oraz jej art. 5 ust. 2 lit. b), to jest pod kątem jasności i zrozumiałości tych informacji dla konsumentów, do których praktyka jest skierowana.
(1) Dz.U. C 311 z 22.10.2011.