Sprawa C-417/13: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) w dniu 23 lipca 2013 r. - ÖBB Personenverkehr AG przeciwko Gotthardowi Starjakobowi.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.325.10/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 listopada 2013 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) w dniu 23 lipca 2013 r. - ÖBB Personenverkehr AG przeciwko Gotthardowi Starjakobowi

(Sprawa C-417/13)

(2013/C 325/17)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 9 listopada 2013 r.)

Sąd odsyłający

Oberster Gerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: ÖBB Personenverkehr AG

Strona pozwana: Gotthard Starjakob

Pytania prejudycjalne

1) Czy art. 21 Karty praw podstawowych w związku z art 7 ust. 1, art. 16 i art. 17 dyrektywy 2000/78/WE ¹ należy interpretować w ten sposób, że:

a) pracownik, w przypadku którego pracodawca określił w pierwszej kolejności błędnie datę odniesienia dla potrzeb awansu w związku z ustawowo unormowanym, dyskryminującym - w zakresie dotyczącym wieku - uwzględnieniem okresów zatrudnienia ma w każdym razie roszczenie o zapłatę różnicy wynagrodzenia na podstawie niedyskryminującej daty odniesienia dla potrzeb awansu,

b) czy też w ten sposób, że państwo członkowskie ma możliwość usunąć dyskryminację ze względu na wiek poprzez niedyskryminujące uwzględnienie okresów zatrudnienia również bez finansowego wyrównania (ponownie określając datę odniesienia dla potrzeb awansu przy jednoczesnym przedłużeniu okresu przed awansem), w szczególności wówczas, gdy owo pieniężnie neutralne rozwiązanie ma prowadzić do utrzymania płynności finansowej pracodawcy oraz do uniknięcia nadmiernych nakładów związanych z ponownym obliczeniem?

2) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 lit. b):

Czy ustawodawca może ustanowić tego rodzaju niedyskryminujące uwzględnienie okresów zatrudnienia

a) również z mocą wsteczną (w niniejszej sprawie na podstawie opublikowanej ustawy z dnia 27 grudnia 2011 r., BGBl I 2011/129, z mocą wsteczną na dzień 1 stycznia 2004 r.), czy też

b) obowiązuje ono dopiero z chwilą wydania lub ogłoszenia nowych przepisów dotyczących uwzględniania okresów zatrudnienia i określania awansów?

3) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 lit. b):

Czy art 21 Karty praw podstawowych w związku z art. 2 ust. 1 i ust. 2 oraz z art. 6 ust. 1 dyrektywy 2000/78/WE należy interpretować w ten sposób, że:

a) regulacja ustawowa, która w zakresie okresów zatrudnienia na początku kariery przewiduje dłuższe okresy przed awansem i utrudnia awans do kolejnej kategorii wynagrodzenia stanowi pośrednio nierówne traktowanie ze względu na wiek,

b) a w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej wskazane przepisy należy interpretować w ten sposób, że tego rodzaju regulacja jest odpowiednia i konieczna ze względu na małe doświadczenie zawodowe na początku kariery?

4) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 lit. b):

Czy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 w związku z art. 6 ust. l dyrektywy 2000/78/WE należy interpretować w ten sposób, że dalsze obowiązywanie starej, dyskryminującej - odnośnie wieku - regulacji jedynie w celu ochrony pracownika przed negatywnymi skutkami w zakresie wynagrodzenia spowodowanymi nową, niedyskryminującą regulacją (klauzula pewności wynagrodzenia) jest dopuszczalne lub uzasadnione ze względów zachowania istniejących praw i ochrony uzasadnionych oczekiwań?

5) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzących na pytania 1 lit. b) i 3 lit b):

a) Czy ustawodawca może ustanowić obowiązek współpracy celem ustalenia okresów zatrudnienia pracownika i uzależnić przejście do nowego systemu uwzględniania okresów zatrudnienia i awansów od spełnienia owego obowiązku?

b) Czy pracownik, który zaniechał wymaganej od niego w rozsądnym zakresie współpracy przy ponownym określaniu daty odniesienia dla potrzeb awansu na podstawie nowego, niedyskryminacyjnego systemu uwzględniania okresów zatrudnienia i awansów i w związku z tym świadomie nie korzysta on z regulacji niedyskryminującej dobrowolnie pozostając w starym systemie uwzględniania okresów zatrudnienia i awansów może się powołać na dyskryminację ze względu na wiek wedle starego systemu, czy też pozostanie w starym, dyskryminującym systemie jedynie w celu możliwości dochodzenia roszczeń finansowych stanowi nadużycie prawa?

6) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 lit. a) lub na pytania 1 lit. b) i 2 lit. b):

Czy unijna zasada skuteczności na podstawie art. 47 ust. 1 Karty praw podstawowych i art. 19 ust. 1 TUE nakazuje, aby bieg przedawnienia roszczeń określonych prawem Unii nie rozpoczynał się przed jednoznacznym wyjaśnieniem sprawy poprzez ogłoszenie danego wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej?

7) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 lit. a) lub na pytania 1 lit b) i 2 lit b):

Czy unijna zasada równoważności nakazuje rozszerzenie stosowania przewidzianego w prawie krajowym zawieszenia biegu przedawnienia w przypadku dochodzenia roszczeń na podstawie nowego systemu uwzględniania okresów zatrudnienia i awansów (§ 53a ust. 5 ustawy w sprawie kolei federalnych) na dochodzenie różnic wynagrodzenia wynikających ze starego systemu zawierającego dyskryminację ze względu na wiek?

¹ Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustana-wiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy, Dz.U. L 303, s. 16.