Sprawa C-416/07: Skarga wniesiona w dniu 11 września 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.283.16/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 24 listopada 2007 r.

Skarga wniesiona w dniu 11 września 2007 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej

(Sprawa C-416/07)

(2007/C 283/31)

(Dz.U.UE C z dnia 24 listopada 2007 r.)

Język postępowania: grecki

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: Eleni Tserepa-Lacombe i F. Erlbacher)

Strona pozwana: Republika Grecka

Żądania strony skarżącej

Komisja wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że

1. nie podejmując środków koniecznych

– dla zapewnienia, że każdy przewoźnik zwierząt będzie zobowiązany do posiadania pozwolenia właściwych władz i będzie zarejestrowany w sposób umożliwiający właściwym władzom jego szybką identyfikację, w szczególności w przypadku nieprzestrzegania przepisów dotyczących ochrony zwierząt podczas transportu,

– dla przeprowadzania przez właściwe władze obowiązkowych kontroli planów trasy/kart drogowych,

– dla ustanowienia miejsc odpoczynku dla zwierząt po ich rozładowaniu w portach lub w ich pobliżu,

– dla zapewnienia skutecznych kontroli środków transportu i zwierząt i

– dla nałożenia skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji za wielokrotne i poważne naruszenia przepisów dotyczących ochrony zwierząt podczas transportu, Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 5 część A ust. 1 lit. a) pkt i) oraz ii), art. 5 część A ust. 2 lit. b), art. 5 część A ust. 2 lit. d) pkt i) tiret pierwsze, art. 8, 9 i art. 18 ust. 2 dyrektywy Rady 91/628/EWG(1) z dnia 19 listopada 1991 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i zmieniającej dyrektywy 90/425/EWG i 91/496/EWG, oraz pkt 7 lit. b) rozdziału VII załącznika do tej dyrektywy, a także po dniu 5 stycznia 2007 r. na mocy art. 5 ust. 4, art. 6 ust. 1, art. 13 ust. 3 i 4, art. 15 ust. 1, art. 25, 26 i art. 27 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1/2005(2) z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniającego dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE i rozporządzenie (WE) nr 1255/97;

2. nie podejmując środków koniecznych

– dla zapewnienia przestrzegania przepisów dotyczących ogłuszania zwierząt przy uboju i

– dla zapewnienia odpowiednich inspekcji i kontroli uboju, Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 3, art. 5 ust. 1 lit. d), art. 6 ust. 1 i art. 8 dyrektywy Rady 93/119/WE(3) z dnia 22 grudnia 1993 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas uboju lub zabijania; 3. obciążenie Republiki Greckiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zdaniem Komisji Republika Grecka nie stosuje prawidłowo niektórych przepisów dotyczących ochrony zwierząt podczas transportu i uboju.

Komisja wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że nie przyjmując przepisów ustawowych i administracyjnych niezbędnych do zastosowania się do obowiązków przewidzianych w art. 5 część A ust. 1 lit. a) pkt i) et ii), art. 5 część A ust. 2 lit. b), art. 5 część A ust. 2 lit. d) pkt i) tiret pierwsze, art. 8, 9 i art. 18 ust. 2 dyrektywy Rady z dnia 19 listopada 1991 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i zmieniającej dyrektywy 90/425/EWG i 91/496/EWG, oraz w pkt 7 lit. b) rozdziału VII załącznika do tej dyrektywy, a także po dniu 5 stycznia 2007 r. w art. 5 ust. 4, art. 6 ust. 1, art. 13 ust. 3 i 4, art. 15 ust. 1, art. 25, 26 i art. 27 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniającego dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE i rozporządzenie (WE) nr 1255/97, Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy tych przepisów.

Komisja wnosi do Trybunału również o stwierdzenie, że nie przyjmując przepisów ustawowych i administracyjnych niezbędnych do zastosowania się do obowiązków przewidzianych w art. 3, art. 5 ust. 1 lit. d), art. 6 ust. 1 i art. 8 dyrektywy Rady 93/119/WE z dnia 22 grudnia 1993 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas uboju lub zabijania, Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy tych przepisów. Komisja przypomina, że zgodnie z orzecznictwem uchybienie może wynikać z praktyki administracyjnej, która narusza prawo wspólnotowe. W ramach niniejszej skargi nie opiera się ona na pojedynczym stwierdzeniu, lecz na znacznej liczbie przypadków stwierdzonych przez Biuro ds. Żywności i Weterynarii (FVO), które stanowią naruszenie systemowe i ogólne obowiązków wynikających dla wspomnianego państwa z przywołanych przepisów. W szczególności Komisja podnosi, że Republika Grecka nie przyjęła wszystkich środków niezbędnych do zapewnienia, że każdy przewoźnik zwierząt będzie zobowiązany do posiadania pozwolenia właściwych władz i będzie zarejestrowany w sposób umożliwiający właściwym władzom jego szybką identyfikację, w szczególności w przypadku nieprzestrzegania przepisów dotyczących ochrony zwierząt podczas transportu, do przeprowadzania przez właściwe władze obowiązkowych kontroli planów trasy/kart drogowych, do ustanowienia miejsc odpoczynku dla zwierząt po ich rozładowaniu w portach lub w ich pobliżu oraz do zapewnienia skutecznych kontroli środków transportu i zwierząt podczas transportu.

Ponadto Komisja twierdzi, że Republika Grecka nie przyjęła wszystkich środków niezbędnych do zapewnienia przestrzegania przepisów dotyczących ogłuszania zwierząt przy uboju i do zapewnienia odpowiednich inspekcji i kontroli uboju. Komisja podkreśla, że zarówno w chwili upływu terminu wyznaczonego w uzasadnionej opinii, jak i po tym terminie oraz w wyniku braku pewnych starań władz greckich, Republika Grecka nie podjęła wszystkich środków niezbędnych dla naprawienia zarzuconych jej uchybień. Większość zaleceń skierowanych do władz greckich nie została zrealizowana lub została zrealizowana w sposób niewystarczający. Z drugiej strony sprawozdania z misji dają obraz bardzo niepokojący, jeżeli chodzi o wykonanie przywołanych powyżej przepisów.

______

(1) Dz.U. L 340 z 11.12.1991 r., str. 17.

(2) Dz.U. L 3 z 5.1.2005 r., str. 1.

(3) Dz.U. L 340 z 31.12.1993 r., str. 21.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.