Sprawa C-409/12: Backaldrin Österreich The Kornspitz Company GmbH v. Pfahnl Backmittel GmbH (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.129.3

Akt nienormatywny

Wersja od: 28 kwietnia 2014 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 6 marca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Patent- und Markensenat - Austria) - Backaldrin Österreich The Kornspitz Company GmbH przeciwko Pfahnl Backmittel GmbH

(Sprawa C-409/12) ¹

(Znaki towarowe - Dyrektywa 2008/95/WE - Artykuł 12 ust. 2 lit. a) - Wygaśnięcie - Znak towarowy, który stał się w handlu, w wyniku działania lub zaniechania właściciela, nazwą powszechnie używaną w odniesieniu do towarów lub usług, dla których został zarejestrowany - Postrzeganie oznaczenia słownego "KORNSPITZ" przez sprzedawców z jednej strony i użytkowników końcowych z drugiej strony - Utrata charakteru odróżniającego z punktu widzenia jedynie użytkowników końcowych)

(2014/C 129/03)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 28 kwietnia 2014 r.)

Sąd odsyłający

Oberster Patent- und Markensenat

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Backaldrin Österreich The Kornspitz Company GmbH

Strona pozwana: Pfahnl Backmittel GmbH

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Oberster Patent- und Markensenat - Wykładnia art. 12 ust. 2 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz.U. L 299, s. 25) - Powody wygaśnięcia - Zarejestrowany słowny znak towarowy, który stał się dla konsumentów powszechnie używaną nazwą danego towaru ze względu na brak informacji o istnieniu znaku towarowego ze strony pośredników -Brak oznaczeń alternatywnych dla opisania danego towaru - Zaniechanie właściciela znaku towarowego

Sentencja

1) Artykuł 12 ust. 2 lit. a) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym może zostać stwierdzone wygaśnięcie praw do znaku towarowego dla towaru, dla którego znak ten jest zarejestrowany, gdy w wyniku działania lub zaniechania właściciela wspomniany znak towarowy stał się nazwą powszechnie używaną dla tego towaru z punktu widzenia jedynie użytkowników końcowych tego towaru.

2) Artykuł 12 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/95 należy interpretować w ten sposób, że można uznać za "zaniechanie" w rozumieniu tego przepisu okoliczność, iż właściciel znaku towarowego powstrzymuje się od zachęcania sprzedawców do wzmożonego używania tego znaku przy sprzedaży towaru, dla którego wspomniany znak towarowy został zarejestrowany.

3) Artykuł 12 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/95 należy interpretować w ten sposób, że stwierdzenie wygaśnięcia praw do znaku towarowego nie zakłada określenia, czy istnieją inne nazwy dla towaru, dla którego znak towarowy stał się nazwą powszechnie używaną w handlu.

¹ Dz.U. C 399 z 22.12.2012.