Sprawa C-398/12: Postępowanie karne przeciwko M (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2014.253.7
Akt nienormatywnyWyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 5 czerwca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Fermo - Włochy) - postępowanie karne przeciwko M
(Sprawa C-398/12) 1
(Konwencja wykonawcza do układu z Schengen - Artykuł 54 - Zasada "ne bis in idem" - Zakres stosowania - Wydane przez sąd umawiającego się państwa postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego i nieprzekazaniu sprawy do sądu orzekającego o odpowiedzialności karnej z powodu niewystarczających dowodów uprawdopodobniających popełnienie przestępstwa - Możliwość wznowienia postępowania przygotowawczego prowadzonego przez sędziego w wypadku ujawnienia się nowych dowodów uprawdopodobniających popełnienie przestępstwa - Pojęcie osoby, "której proces zakończył się wydaniem prawomocnego wyroku" - Ściganie karne tej samej osoby w odniesieniu do tego samego czynu w innym umawiającym się państwie - Wygaśnięcie oskarżenia publicznego i stosowanie zasady ne bis in idem)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 4 sierpnia 2014 r.)
Sąd odsyłający
Tribunale di Fermo
Strona w postępowaniu karnym przed sądem krajowym
M
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Tribunale di Fermo - Wykładnia art. 54 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen - Zasada "ne bis in idem" - Pojęcie osoby, "której proces zakończył się wydaniem prawomocnego wyroku" - Prawomocne postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego wydane przez sąd państwa członkowskiego
Sentencja
Artykuł 54 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach podpisanej w Schengen (Luksemburg) w dniu 19 czerwca 1990 r. należy interpretować w ten sposób, że postanowienie o umorzeniu postępowania przygotowawczego i nieprzekazaniu sprawy do sądu orzekającego o odpowiedzialności karnej - które to postanowienie w umawiającym się państwie, w którym zostało ono wydane, stanowi przeszkodę dla ponownego ścigania w odniesieniu do tych samych czynów osoby, w odniesieniu do której wydano owo postanowienie, chyba że ujawnią się nowe dowody uprawdopodobniające popełnienie przestępstwa przez tę osobę - należy uważać za orzeczenie stanowiące prawomocny wyrok w rozumieniu tego artykułu, stanowiące w konsekwencji przeszkodę dla ponownego ścigania tej samej osoby w odniesieniu do tych samych czynów w innym umawiającym się państwie.