Sprawa C-397/02: Clinique La Ramée ASBL, Winterthur Europe Assurance SA v. Jean-Pierre Riehl, Rada Unii Europejskiej (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.262.6/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 23 października 2004 r.

WYROK TRYBUNAŁU

(pierwsza izba)

z dnia 9 września 2004 r.

w sprawie C-397/02 (wniosek Cour d'appel de Bruxelles o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym): Clinique La Ramée ASBL, Winterthur Europe Assurance SA przeciwko Jean-Pierre'owi Riehlowi, Radzie Unii Europejskiej(1)

(Urzędnicy - Świadczenia socjalne - Wstąpienie Wspólnot w prawa urzędnika w stosunku do strony trzeciej odpowiedzialnej za zdarzenie wywołujące szkodę)

(2004/C 262/12)

(Język postępowania: francuski)

(Dz.U.UE C z dnia 23 października 2004 r.)

W sprawie C-397/02, której przedmiotem jest wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym na mocy art. 234 WE, wniesiony przez Cour d'appel de Bruxelles (Belgia) orzeczeniem z dnia 6 listopada 2002 r. i wpisany do rejestru Trybunału w dniu 11 listopada 2002 r. w ramach sporu zawisłego przed tym sądem między: Clinique La Ramée ASBL, Winterthur Europe Assurance SA przeciwko Jean-Pierre'owi Riehlowi, Radą Unii Europejskiej, Trybunał (pierwsza izba), w składzie: P. Jann (sprawozdawca), prezes izby, A. Rosas i S. von Bahr, R. Silva de Lapuerta i K. Lenaerts, sędziowie, rzecznik generalny: P. Léger, sekretarz: Múgica Arzamendi, główny administrator, wydał w dniu 9 września 2004 r. wyrok, którego rozstrzygnięcie brzmi następująco:

Art. 85a rozporządzenia Rady (EWG, EURATOM, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich oraz ustanawiającego specjalne środki stosowane tymczasowo wobec urzędników Komisji, zmienionego przez rozporządzenie Rady (EWWiS, EWG, Euratom) nr 2799/85 z dnia 27 września 1985 r. powinien być interpretowany w ten sposób, iż nie przyznaje on Wspólnotom prawa do uzyskania od strony trzeciej - odpowiedzialnej za śmierć urzędnika - zwrotu całej kwoty renty rodzinnej wypłaconej pozostającemu przy życiu małżonkowi na podstawie art. 79 i 79a tego regulaminu, podczas gdy ustawa mająca zastosowanie do wierzytelności o odszkodowanie przewiduje, że prawo do renty rodzinnej nie ma związku z zobowiązaniem sprawcy czynu niedozwolonego do naprawy całej szkody i gdy szkoda, jaką poniósł pozostający przy życiu małżonek na skutek utraty dochodów swojej zmarłej żony, jest niższa od renty rodzinnej, która jest mu wypłacana.

______

(1) Dz.U. C 7 z 11.1.2003.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.