Sprawa C-396/17: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Austria) w dniu 3 lipca 2017 r. - Martin Leitner/Landespolizeidirektion Tirol.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.347.6

Akt nieoceniany

Wersja od: 16 października 2017 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Austria) w dniu 3 lipca 2017 r. - Martin Leitner/Landespolizeidirektion Tirol

(Sprawa C-396/17)

Język postępowania: niemiecki

(2017/C 347/06)

(Dz.U.UE C z dnia 16 października 2017 r.)

Sąd odsyłający

Bundesverwaltungsgericht

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Martin Leitner

Strona pozwana: Landespolizeidirektion Tirol

Pytania prejudycjalne

1.1. Czy prawo Unii, a w szczególności art. 1, 2 i 6 dyrektywy 2000/78/WE ¹  w związku z art. 21 karty praw podstawowych (zwanej dalej "kartą") należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ono przepisowi prawa krajowego, który w celu wyeliminowania dyskryminacji urzędników pozostających w stosunku służbowym wprowadza regulację przejściową, w ramach której na podstawie pewnej "kwoty przeniesienia", wyrażonej wprawdzie w kwocie pieniężnej, odpowiadającej jednak określonemu, konkretnemu stopniowi zaszeregowania, dotychczasowy dwuroczny system awansów zostaje zastąpiony przez nowy (sam w sobie wolny od dyskryminacji względem urzędników rozpoczynających służbę) system dwuroczny, co skutkuje dalszym utrzymywaniem się dyskryminacji ze względu na wiek wobec urzędników pozostających w stosunku służbowym?

1.2 Czy prawo Unii, a w szczególności art. 17 dyrektywy 2000/78/WE oraz art. 47 karty należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ono regulacji prawa krajowego, która uniemożliwia urzędnikom pozostającym w stosunku służbowym - stosownie do wykładni art. 9 i 16 dyrektywy 2000/78/WE dokonanej przez Trybunał w wyroku z dnia 11 listopada 2014 r. C-530/13 (Schmitzer) - zwrócenie się o ustalenie ich zaszeregowania płacowego na podstawie art. 2 dyrektywy 2000/78/WE w chwili przed przeniesieniem do nowego systemu wynagrodzenia, przez to że wyłącza zastosowanie właściwych do tego podstaw prawnych z mocą wsteczną z chwilą wejścia w życie historycznej ustawy wyjściowej, a w szczególności wyklucza możliwość zaliczenia okresów zatrudnienia odbytych przed ukończeniem 18 roku życia?

1.3. W wypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1.2.:

Czy postulowany w wyroku z dnia 22 listopada 2005 r., C-144/04 (Mangold i in.) prymat stosowania prawa Unii nakazuje, żeby regulacje prawne dotyczące urzędników pozostających w stosunku służbowym, które przestały obowiązywać z mocą wsteczną, w momencie przeniesienia do nowego systemu nadal znajdowały zastosowanie, tak by ci urzędnicy z mocą wsteczną mogli zostać zaszeregowani w sposób wolny od dyskryminacji w ramach starego systemu i tym samym zostać przeniesieni do nowego systemu wynagrodzenia w sposób wolny od dyskryminacji?

1.4. Czy prawo Unii, a w szczególności art. 1, 2 i 6 dyrektywy 2000/78/WE w związku z art. 21 i 47 karty należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się ono regulacji prawa krajowego, która likwiduje dyskryminację ze względu na wiek (w odniesieniu do zaliczenia okresów zatrudnienia odbytych przed ukończeniem 18 roku życia) w sposób jedynie deklaratoryjny, stanowiąc, że okresów rzeczywiście odbytych w warunkach dyskryminujących nie należy już postrzegać jako dyskryminujących, pomimo że dyskryminacja trwa faktycznie nadal w sposób niezmieniony?

¹ Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy, Dz.U. L 303, s. 16.