Sprawa C-390/05: Skarga wniesiona w dniu 27 października 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.330.11/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 grudnia 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 27 października 2005 r. przez Komisję Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej

(Sprawa C-390/05)

(2005/C 330/21)

(Język postępowania: grecki)

(Dz.U.UE C z dnia 24 grudnia 2005 r.)

W dniu 27 października 2005 r. do Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Komisji Wspólnot Europejskich, reprezentowanej przez U. Wölkera, doradcę prawnego i M. Konstantinidisa, członka Służby Prawnej Komisji, z adresem do doręczeń w Luksemburgu, przeciwko Republice Greckiej.

Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:

1) stwierdzenie, że Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 16 ust. 5 i 6 oraz art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2037/2000⁽¹⁾ z dnia 29 czerwca 2000 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową

2) obciążenie Republiki Greckiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty:

Skarżąca twierdzi, że Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 16 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 z dnia 29 czerwca 2000 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, w zakresie w jakim nie podjęła właściwych środków w celu określenia minimalnych wymagań kwalifikacyjnych w stosunku do personelu odpowiedzialnego za odzysk, recykling, regenerację i niszczenie substancji regulowanych zubożających warstwę ozonową.

Skarżąca twierdzi również, że Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy art. 16 ust. 6 powołanego rozporządzenia w zakresie w jakim nie przedłożyła Komisji wymaganego w świetle tego przepisu sprawozdania, dotyczącego utworzonych systemów promowania odzysku zużytych substancji regulowanych, obejmującego dane na temat dostępnych obiektów i urządzeń oraz ilości zużytych substancji regulowanych odzyskanych, poddanych recyklingowi, regeneracji lub zniszczonych.

Wreszcie skarżąca zarzuca Republice Greckiej naruszenie art. 17 ust. 1 rozporządzenia z powodu braku podjęcia na jej terytorium krajowym wszelkich środków właściwych dla zapewnienia corocznych kontroli prewencyjnych stacjonarnych urządzeń zawierających płyn chłodniczy w ilości powyżej 3 kg, zgodnie z wymogiem ustanowionym w tym przepisie.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 244 z dnia 29 września 2000 r., str. 1.