Sprawa C-39/16: Argenta Spaarbank NV v. Belgische Staat (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.437.6

Akt nienormatywny

Wersja od: 18 grudnia 2017 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 26 października 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen - Belgia) - Argenta Spaarbank NV / Belgische Staat

(Sprawa C-39/16) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Podatki dochodowe od osób prawnych - Dyrektywa 90/435/EWG - Artykuł 1 ust. 2 i art. 4 ust. 2 - Spółki dominujące i zależne różnych państw członkowskich - Wspólny system podatkowy - Możliwość odliczenia podlegającego opodatkowaniu zysku spółki dominującej - Przepisy krajowe mające na celu zniesienie podwójnego opodatkowania zysków wypłaconych przez spółki zależne - Brak uwzględnienia istnienia związku pomiędzy odsetkami od pożyczek a finansowaniem udziału prowadzącego do wypłaty dywidend)

Język postępowania: niderlandzki

(2017/C 437/08)

(Dz.U.UE C z dnia 18 grudnia 2017 r.)

Sąd odsyłający

Rechtbank van eerste aanleg te Antwerpen

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Argenta Spaarbank NV

Strona pozwana: Belgische Staat

Sentencja

1) Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy Rady 90/435/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on przepisowi prawa krajowego takiemu jak art. 198 pkt 10^o kodeksu podatków dochodowych z 1992 r., skonsolidowanego dekretem królewskim z dnia 10 kwietnia 1992 r. i zatwierdzonego ustawą z dnia 12 czerwca 1992 r., na którego podstawie odsetki płacone przez spółkę dominującą z tytułu pożyczki nie mogą zostać odliczone od podlegającego opodatkowaniu zysku tej spółki dominującej do kwoty równej kwocie dywidend, które już korzystają z odliczenia od podatku, otrzymanych z tytułu udziałów posiadanych przez tę spółkę dominującą w kapitale spółek zależnych przez okres krótszy niż rok, mimo że odsetki te nie mają związku z finansowaniem tych udziałów.

2) Artykuł 1 ust. 2 dyrektywy 90/435 należy interpretować w ten sposób, że nie upoważnia on państw członkowskich do stosowania przepisu krajowego takiego jak art. 198 pkt 10^o kodeksu podatków dochodowych z 1992 r., skonsolidowanego dekretem królewskim z dnia 10 kwietnia 1992 r. i zatwierdzonego ustawą z dnia 12 czerwca 1992 r., w zakresie, w jakim wykracza on poza to, co jest konieczne w celu zapobiegania oszustwom i nadużyciom.

¹ Dz.U. C 136 z 18.4.2016.