Sprawa C-386/18: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 19 grudnia 2019 r. - Coöperatieve Producentenorganisatie en Beheersgroep Texel UA v. Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.61.6

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 lutego 2020 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 19 grudnia 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez College van Beroep voor het Bedrijfsleven - Niderlandy) - Coöperatieve Producentenorganisatie en Beheersgroep Texel UA/Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

(Sprawa C-386/18) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Wspólna polityka rybołówstwa - Rozporządzenia (UE) nr 1303/2013, 1379/2013 i 508/2014 - Organizacje producentów sektorów rybołówstwa i akwakultur y - Plany produkcji i obrotu - Wsparcie finansowe na opracowanie i realizację tych planów - Warunki kwalifikowalności wydatków - Zakres uznania przysługujący państwom członkowskim - Brak możliwości złożenia wniosku o wsparcie na mocy prawa krajowego)

Język postępowania: niderlandzki

(2020/C 61/07)

(Dz.U.UE C z dnia 24 lutego 2020 r.)

Sąd odsyłający

College van Beroep voor het Bedrijfsleven

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Coöperatieve Producentenorganisatie en Beheersgroep Texel UA

Strona pozwana: Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit

Sentencja

1) Artykuł 66 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 508/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (WE) nr 2328/2003, (WE) nr 861/2006, (WE) nr 1198/2006 i (WE) nr 791/2007 oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1255/2011 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie temu, by państwo członkowskie odmówiło nadania biegu wnioskowi o przyznanie dotacji złożonemu przez organizację producentów sektorów rybołówstwa i akwakultury w związku z wydatkami poniesionymi przez nią na opracowanie i realizację planu produkcji i obrotu na tej podstawie, że w dniu złożenia wniosku państwo to nie przewidywało jeszcze w swoim wewnętrznym porządku prawnym możliwości rozpatrzenia takiego wniosku.

2) Artykuł 66 ust. 1 rozporządzenia nr 508/2014 należy interpretować w ten sposób, że nie przyznaje on bezpośrednio organizacjom producentów sektorów rybołówstwa i akwakultury prawa do wsparcia finansowego w ramach Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego w odniesieniu do wydatków poniesionych przez nie w związku z opracowaniem i realizacją planu produkcji i obrotu.

3) Artykuł 65 ust. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego, oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie przyznaniu w ramach Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego wsparcia finansowego na wydatki poniesione, począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r., w celu przygotowania i wdrożenia planu produkcji i wprowadzania do obrotu, w przypadku gdy wniosek o dotację został złożony już po przygotowaniu i wdrożeniu tego planu.

¹ Dz.U. C 294 z 20.8.2018