Sprawa C-381/23, Geterfer: Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 6 czerwca 2024 r. - ZO v. JS

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2024.4438

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 lipca 2024 r.

Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 6 czerwca 2024 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Mönchengladbach-Rheydt - Niemcy) - ZO/JS

(Sprawa C-381/23 ¹ , Geterfer ² )

(Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja w sprawach dotyczących zobowiązań alimentacyjnych - Rozporządzenie (WE) nr 4/2009 - Artykuł 12 ust. 1 - Zawisłość sporu - Artykuł 13 - Sprawy, które się ze sobą wiążą - Pojęcie)

(C/2024/4438)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 22 lipca 2024 r.)

Sąd odsyłający

Amtsgericht Mönchengladbach-Rheydt

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: ZO

Strona pozwana: JS

Sentencja

Artykuł 12

ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych

należy interpretować w ten sposób, że:

przewidziane w tym przepisie przesłanki stwierdzenia sytuacji zawisłości sporu, zgodnie z którymi postępowania toczą się o to samo roszczenie i między tymi samymi stronami, nie są spełnione, jeżeli w chwili wytoczenia powództwa przez dziecko, które w międzyczasie osiągnęło pełnoletność, o zapłatę świadczenia alimentacyjnego przez matkę przed sądem państwa członkowskiego w toku jest już sprawa wszczęta przez matkę przed sądem innego państwa członkowskiego, w której domaga się ona od ojca dziecka odszkodowania za zakwaterowanie i utrzymanie tego dziecka, ponieważ roszczenia powodów nie mają tożsamego celu i nie pokrywają się z czasowego punktu widzenia. Brak zawisłości sporu w rozumieniu art. 12 ust. 1 rozporządzenia nr 4/2009 nie stoi jednak na przeszkodzie stosowaniu art. 13 tego rozporządzenia, jeżeli między rozpatrywanymi sprawami istnieje wystarczająco ścisła więź, aby można było przyjąć, że wiążą się ze sobą w rozumieniu art. 13 ust. 3 tego rozporządzenia, wobec czego sąd odsyłający, do którego wniesiono sprawę później, mógłby zawiesić postępowanie.

¹ Dz.U. C 329 z 18.9.2023 R.

² Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa. Nie odpowiada ona rzeczywistej nazwie ani rzeczywistemu nazwisku żadnej ze stron postępowania.