Sprawa C-381/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 28 czerwca 2012 r. w sprawie T-133/09 I Marchi Italiani i Basile przeciwko OHIM - Osra, wniesione w dniu 9 sierpnia 2012 r. przez I Marchi Italiani Srl.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.303.20/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 października 2012 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (szósta izba) wydanego w dniu 28 czerwca 2012 r. w sprawie T-133/09 I Marchi Italiani i Basile przeciwko OHIM - Osra, wniesione w dniu 9 sierpnia 2012 r. przez I Marchi Italiani Srl

(Sprawa C-381/12 P)

(2012/C 303/35)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 6 października 2012 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: I Marchi Italiani Srl (przedstawiciele: adwokaci L. Militerni i G. Militerni)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Osra SA

Żądania wnoszącej odwołanie

– częściowe uchylenie wyroku Sądu w zakresie, w jakim Sąd oddalił skargę wniesioną przez I Marchi Italiani s.r.l. i obciążył ją kosztami postępowania z wyjątkiem kosztów dotyczących cofnięcia skargi;

– częściowe uwzględnienie żądań przedstawionych w pierwszej instancji i w rezultacie stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 9 stycznia 2009 r. - doręczonej wnoszącej odwołanie w dniu 30 stycznia 2009 r. - wydanej w postępowaniu R 502/2008 pomiędzy I Marchi Italiani Srl a Osra SA, w której utrzymano w mocy decyzję Wydziału Unieważnień uwzględniającą wniosek o stwierdzenie wygaśnięcia prawa do znaku towarowego "B Antonio Basile 1952" złożony przez Osra S.A. i unieważniającą to prawo;

– obciążenie OHIM kosztami, opłatami i wydatkami zgodnie z prawem.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie opiera je na trzech następujących podstawach:

1) Naruszenie art. 135 § 4 regulaminu postępowania przed Sądem poprzez błędne uznanie przez Sąd, że należy odrzucić dokumenty przedstawione przez wnoszącą odwołanie bez potrzeby zbadania ich mocy dowodowej i że argumenty odnoszące się do renomy spornego znaku towarowego i naruszenia zasady dobrej wiary są niedopuszczalne.

2) Naruszenie art. 53 ust. 2 rozporządzenia nr 40/94⁽¹⁾ (obecnie art. 54 ust. 2 rozporządzenia nr 207/2009⁽²⁾) poprzez błędne uznanie przez Sąd, że upłynęło mniej niż pięć lat pomiędzy dniem rejestracji spornego znaku towarowego a dniem złożenia wniosku o unieważnienie prawa do znaku i z tego powodu nie ma znaczenia data dokonania zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego.

3) Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 40/94, gdyż Sąd błędnie ustalił, że istnieje podobieństwo między kolidującymi ze sobą znakami towarowymi, i w rezultacie błędnie zastosował ten przepis, stwierdzając, że istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. 1994, L 11, s. 1).

⁽²⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U. L 78, s. 1).