Sprawa C-374/21: Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 20 października 2022 r. - Instituto de Financiamento da Agricultura e Pescas IP v. AB, CD, EF

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2023.24.16/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 stycznia 2023 r.

Postanowienie Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 20 października 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Supremo Tribunal Administativo - Portugalia) - Instituto de Financiamento da Agricultura e Pescas IP (IFAP)/AB, CD, EF

(Sprawa C-374/21) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 53 § 2 i art. 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Rozporządzenie (WE, Euratom) nr 2988/95 - Zasoby własne Unii Europejskiej - Ochrona interesów finansowych Unii - Postępowanie w sprawie nieprawidłowości - Artykuł 4 - Przyjęcie środków administracyjnych - Artykuł 3 ust. 1 - Termin przedawnienia - Upływ - Możliwość powołania się na tę okoliczność w ramach postępowania egzekucyjnego - Artykuł 3 ust. 2 - Termin na wykonanie - Stosowanie - Rozpoczęcie biegu terminu - Przerwanie lub zawieszenie biegu]

Język postępowania: portugalski

(2023/C 24/22)

(Dz.U.UE C z dnia 23 stycznia 2023 r.)

Sąd odsyłający

Supremo Tribunal Administativo

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca odwołanie: Instituto de Financiamento da Agricultura e Pescas IP (IFAP)

Strona przeciwna: AB, CD, EF

Sentencja

1) Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich

należy interpretować w ten sposób, że:

z zastrzeżeniem przestrzegania zasad równoważności i skuteczności nie sprzeciwia się on uregulowaniu krajowemu, na mocy którego w celu zaskarżenia decyzji o odzyskaniu nienależnie wypłaconych kwot wydanej po upływie terminu przedawnienia, o którym mowa w tym przepisie, jej adresat jest zobowiązany podnieść nieprawidłowość tej decyzji w określonym terminie przed właściwym sądem administracyjnym, pod rygorem prekluzji, i nie może już sprzeciwiać się wykonaniu wspomnianej decyzji, powołując się na tę samą nieprawidłowość w ramach wszczętego przeciw niemu sądowego postępowania egzekucyjnego.

2) Artykuł 3 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia nr 2988/95

należy interpretować w ten sposób, że:

osoby odpowiedzialne posiłkowo w stosunku do podmiotu będącego dłużnikiem oraz adresatem decyzji o odzyskaniu nienależnie pobranych kwot, na które to osoby rozszerzono podatkowe postępowanie egzekucyjne, muszą mieć możliwość powołania się na upływ terminu na wykonanie przewidzianego w art. 3 ust. 2 akapit pierwszy tego rozporządzenia lub, w odpowiednim przypadku, na upływ przedłużonego na podstawie art. 3 ust. 3 wspomnianego rozporządzenia terminu na wykonanie, aby sprzeciwić się przymusowej egzekucji tych kwot.

3) Artykuł 3 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia nr 2988/95

należy interpretować w ten sposób, że:

w odniesieniu do wykonania decyzji nakładającej obowiązek zwrotu nienależnie pobranych kwot ustanowiony w nim termin na wykonanie rozpoczyna bieg od dnia uprawomocnienia się tej decyzji, to znaczy od dnia upływu terminów na jej zaskarżenie lub po wyczerpaniu środków zaskarżenia.

¹ Dz.U. C 357 z 6.9.2021.