Sprawa C-373/22: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Spetsializiran nakazatelen sad (Bułgaria) w dniu 9 czerwca 2022 r. - postępowanie karne przeciwko NE

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.359.28/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 września 2022 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Spetsializiran nakazatelen sad (Bułgaria) w dniu 9 czerwca 2022 r. - postępowanie karne przeciwko NE

(Sprawa C-373/22)

Język postępowania: bułgarski

(2022/C 359/32)

(Dz.U.UE C z dnia 19 września 2022 r.)

Sąd odsyłający

Spetsializiran nakazatelen sad

Oskarżony w postępowaniu karnym

NE

Pytania prejudycjalne

1. Czy art. 2, art. 6 ust. 1 i 3 oraz art. 19 ust. 1 akapit drugi TUE w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że sąd rozpatrujący sprawę karną, który jest również stroną pozwaną w postępowaniu o odszkodowanie z powództwa wytoczonego przez oskarżonego w tej sprawie karnej, które to powództwo opiera się na zarzucie naruszenia prawa, jakiego dopuścił się w toku postępowania ten sąd lub jego następca prawny w tej lub innej sprawie karnej, lub też sąd, który byłby zobowiązany do zapłaty odszkodowania, gdyby powództwo zostało uwzględnione, nie jest w rozumieniu prawa Unii sądem niezawisłym i bezstronnym?

2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, czy przywołane przepisy prawa Unii należy interpretować w ten sposób, że taki sąd nie może dalej prowadzić tego postępowania karnego ani orzekać co do istoty tej sprawy, i jakie byłyby skutki dla czynności procesowych i materialnoprawnych tego sądu, gdyby nie wyłączył się z postępowania z uwagi na brak bezstronności?

3. Czy art. 2, art. 6 ust. 1 i 3 oraz art. 19 ust. 1 akapit drugi TUE w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że ograniczona jest niezawisłość sądu znoszonego przez przyjętą nowelizację Zakon za sadebnata vlast (ustawy o ustroju sądownictwa) (DV nr 32/26.04.2022, której wprowadzenie w życie odroczono do dnia 27 lipca 2022 r.), przy jednoczesnym zobowiązaniu sądów do dalszego rozpoznawania spraw do tego dnia, a spraw, w których odbyły się już posiedzenia wstępne, nawet i po tym terminie, jeżeli zniesienie sądu uzasadnia się tym, że ma to służyć zabezpieczeniu konstytucyjnej zasady niezawisłości władzy sądowniczej i ochrony konstytucyjnych praw obywateli, nie wskazując w sposób należyty faktów prowadzących do wniosku, że zasady te zostały naruszone?

4. Czy przywołane przepisy prawa Unii należy interpretować w ten sposób, że są one nie do pogodzenia z przepisami prawa krajowego takimi jak przepisy ustawy o ustroju sądownictwa (DV nr 32/26.04.2022, której wprowadzenie w życie odroczono do dnia [27] lipca 2022 r.), które uzasadniając to w przytoczony powyżej sposób prowadzą do całkowitego zniesienia (Spetsializiran nakazatelen sad [wyspecjalizowanego sądu karnego] jako) niezależnego organu władzy sądowniczej w Bułgarii i do przeniesienia sędziów (wraz z sędzią tworzącym skład orzekający w tej konkretnej sprawie karnej) tego sądu do innych sądów na terytorium całego kraju, w tym też do sądów położonych w znacznej odległości od ich dotychczasowego miejsca wykonywania obowiązków służbowych w ten sposób, że nie określa się uprzednio docelowego miejsca przeniesienia, nie wymaga się zgody sędziów na przeniesienie a ustawowo wprowadza się w odniesieniu do tylko tych sędziów ograniczenia co do tego, ilu z nich maksymalnie będzie mogło ponownie być powołanych do służby w danym organie władzy sądowniczej?

5. W przypadku odpowiedzi twierdzącej i przy uwzględnieniu pierwszeństwa prawa Unii - jakie czynności procesowe powinny zostać podjęte przez sędziów sądów, o których zniesieniu postanowiono? Jakie byłyby skutki dla decyzji procesowych sądu, o którego zniesieniu postanowiono, w sprawach, które muszą zostać doprowadzone do końca oraz dla ostatecznych rozstrzygnięć w tych sprawach?