Sprawa C-372/19: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 25 listopada 2020 r. - Belgische Vereniging van Auteurs, Componisten en Uitgevers CVBA v. Weareone.World BVBA, Wecandance NV.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.35.14

Akt nienormatywny

Wersja od: 1 lutego 2021 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 25 listopada 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez ondernemingsrechtbank Antwerpen - Belgia) - Belgische Vereniging van Auteurs, Componisten en Uitgevers CVBA (SABAM) / Weareone.World BVBA, Wecandance NV

(Sprawa C-372/19) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Konkurencja - Artykuł 102 TFUE - Nadużycie pozycji dominującej - Pojęcie "niesłusznych cen" - Organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi - Sytuacja faktycznego monopolu - Pozycja dominująca - Nadużycie - Wykonywanie utworów muzycznych na festiwalach muzycznych - Tabela opłat oparta na przychodach brutto ze sprzedaży biletów wstępu - Rozsądny związek ze świadczeniem organizacji zbiorowego zarządzania - Ustalenie faktycznie wykonanej części repertuaru muzycznego organizacji zbiorowego zarządzania]

(2021/C 35/18)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 1 lutego 2021 r.)

Sąd odsyłający

ondernemingsrechtbank Antwerpen

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Belgische Vereniging van Auteurs, Componisten en Uitgevers CVBA (SABAM)

Strona pozwana: Weareone.World BVBA, Wecandance NV

Sentencja

Artykuł 102 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie stanowi nadużycia pozycji dominującej w rozumieniu tego artykułu nałożenie przez organizację zbiorowego zarządzania posiadającą faktyczny monopol w danym państwie członkowskim na organizatorów wydarzeń muzycznych za prawo do publicznego udostępniania utworów muzycznych tabeli opłat, w której:

– opłaty należne z tytułu prawa autorskiego są obliczane na podstawie taryfy stosowanej do przychodów brutto ze sprzedaży biletów wstępu, przy czym od przychodów nie można odjąć wszystkich opłat związanych z organizacją festiwalu, które nie mają związku z wykonywanymi na nim utworami muzycznymi, o ile w świetle wszystkich istotnych okoliczności danego przypadku opłaty rzeczywiście nałożone przez organizację zarządzającą na podstawie tej tabeli nie mają charakteru wygórowanego w stosunku między innymi do rodzaju i zakresu wykorzystania utworów, wartości ekonomicznej wygenerowanej tym wykorzystaniem i wartości ekonomicznej świadczeń tej organizacji zarządzającej, co powinien zweryfikować sąd krajowy, i

– stosowany jest stopniowany system ryczałtowy w celu określenia pośród wykonanych utworów muzycznych ich części pochodzącej z repertuaru tej organizacji, o ile nie istnieje inna metoda, która pozwala na dokładniejsze zidentyfikowanie i określenie liczbowe wykorzystania tych utworów i może zrealizować ten sam uzasadniony cel, a mianowicie ochronę interesów autorów, kompozytorów i wydawców muzycznych, nie prowadząc jednak przy tym do nieproporcjonalnego wzrostu kosztów związanych z zarządzaniem umowami i monitorowaniem wykorzystania utworów muzycznych chronionych prawem autorskim; zbadanie tej kwestii należy do sądu krajowego w świetle konkretnego rozpatrywanego przezeń przypadku i z uwzględnieniem wszystkich istotnych okoliczności, w tym dostępności i wiarygodności dostarczonych danych, a także istniejących narzędzi technologicznych.

¹ Dz.U. C 270 z 12.8.2019.