Sprawa C-352/13: Cartel Damage Claims (CDC) Hydrogen Peroxide SA v. Akzo Nobel NV, Solvay SA/NV, Kemira Oyj, FMC Foret SA (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.236.3

Akt nienormatywny
Wersja od: 20 lipca 2015 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 21 maja 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Landgericht Dortmund - Niemcy) - Cartel Damage Claims (CDC) Hydrogen Peroxide SA/Akzo Nobel NV, Solvay SA/NV, Kemira Oyj, FMC Foret SA
(Sprawa C-352/13) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości - Jurysdykcja w sprawach cywilnych i handlowych - Rozporządzenie (WE) nr 44/2001 - Jurysdykcja szczególna - Artykuł 6 pkt 1 - Powództwo przeciwko wielu spółkom posiadającym siedziby w różnych państwach członkowskich, uczestniczącym w różnych miejscach i w różnym czasie w kartelu uznanym za niezgodny z art. 81 WE i art. 53 porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, którego celem jest zasądzenie od nich solidarnie odszkodowania oraz solidarnego zobowiązania do udzielenia informacji - Jurysdykcja sądu, przed który wytoczono powództwo w odniesieniu do współpozwanych - Cofnięcie pozwu wobec pozwanego z siedzibą w państwie członkowskim siedziby sądu, przed który wytoczono powództwo - Jurysdykcja w wypadku odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego - Artykuł 5 pkt 3 - Klauzule prorogacyjne - Artykuł 23 - Skuteczne stosowanie zakazu karteli)

Język postępowania: niemiecki

(2015/C 236/04)

(Dz.U.UE C z dnia 20 lipca 2015 r.)

Sąd odsyłający

Landgericht Dortmund

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Cartel Damage Claims (CDC) Hydrogen Peroxide SA

Strona pozwana: Akzo Nobel NV, Solvay SA/NV, Kemira Oyj, FMC Foret, SA

Sentencja

1)
Artykuł 6 pkt 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych należy interpretować w ten sposób, że przewidziana przez ten przepis zasada koncentracji jurysdykcji w wypadku wielości pozwanych może znajdować zastosowanie w ramach powództwa, którego celem jest zasądzenie od nich solidarnie odszkodowania, oraz, w ramach tej odpowiedzialności, solidarnego zobowiązania do udzielenia informacji skierowanego przeciwko przedsiębiorstwom uczestniczącym w różny sposób pod względem geograficznym i czasowym w jednolitym i ciągłym naruszeniu zakazu karteli przewidzianego w prawie Unii i stwierdzonego w decyzji Komisji Europejskiej, i to nawet wtedy, gdy powód cofnął w międzyczasie pozew w stosunku do jedynego spośród współpozwanych, który ma siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie członkowskim siedziby sądu, przed który wytoczono powództwo, chyba że zostanie stwierdzone, iż pomiędzy powodem i wspomnianym współpozwanym w chwili wniesienia pozwu istniała zmowa mająca na celu sztuczne spowodowanie spełnienia przesłanek stosowania tego przepisu, względnie sztuczne utrzymanie stanu ich spełnienia.
2)
Artykuł 5 pkt 3 rozporządzenia nr 44/2001 należy interpretować w ten sposób, że w wypadku powództwa, w którym wobec pozwanych mających siedziby w różnych państwach członkowskich dochodzone jest roszczenie odszkodowawcze z tytułu stwierdzonego przez Komisję jednolitego i ciągłego naruszenia art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia o EOG, w którym pozwani uczestniczyli w kilku państwach członkowskich, w różnych miejscach i w różnym czasie, zdarzenie wywołujące szkodę nastąpiło osobno w odniesieniu do każdego z poszkodowanych podmiotów, tak że każdy z nich będzie mógł zgodnie z art. 5 pkt 3 rozporządzenia wytoczyć powództwo albo przed sądem miejsca, w którego obszarze właściwości kartel stanowiący przedmiot postępowania głównego został definitywnie zawarty, albo, w danym wypadku, przed sądem, w którego obszarze właściwości zawarte zostało szczególne porozumienie, które można zidentyfikować jako jedyne zdarzenie powodujące powstanie szkody, albo przed sądem, w którego obszarze właściwości leży siedziba danego przedsiębiorstwa.
3)
Artykuł 23 ust. 1 rozporządzenia nr 44/2001 należy interpretować w ten sposób, że w wypadku powództw o odszkodowanie z tytułu naruszenia art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia o EOG zezwala on na uwzględnienie zawartych w umowach o dostawy klauzul prorogacyjnych, nawet jeśli prowadzi to do wyłączenia zasad ustalania jurysdykcji przewidzianych w art. 5 pkt 3 lub art. 6 pkt 1 tego rozporządzenia, pod warunkiem że owe klauzule odnoszą się do sporów dotyczących odpowiedzialności wynikającej z naruszenia prawa konkurencji.
1 Dz.U. C 298 z 12.10.2013.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.