Sprawa C-349/17: Eesti Pagar AS v. Ettevotluse Arendamise Sihtasutus, Majandus- ja Kommunikatsiooniministeerium (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.148.3

Akt nienormatywny

Wersja od: 29 kwietnia 2019 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 5 marca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tallinna Ringkonnakohus - Estonia) - Eesti Pagar AS/Ettevõtluse Arendamise Sihtasu-tus, Majandus- ja Kommunikatsiooniministeerium

(Sprawa C-349/17) ¹

(Odesłanie prejudycjalne - Pomoc państwa - Rozporządzenie (WE) nr 800/2008 (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych) - Artykuł 8 ust. 2 - Pomoc wywołująca efekt zachęty - Pojęcie "rozpoczęcia prac nad projektem" - Uprawnienia organów krajowych - Bezprawnie przyznana pomoc - Brak decyzji Komisji Europejskiej lub sądu krajowego - Spoczywający na organach krajowych obowiązek odzyskania z własnej inicjatywy bezprawnie przyznanej pomocy - Podstawa prawna - Artykuł 108 ust. 3 TFUE - Ogólna unijnoprawna zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań - Decyzja właściwego organu krajowego w sprawie przyznania pomocy na podstawie rozporządzenia nr 800/2008 - Znajomość okoliczności wyłączających dopuszczalność wniosku o przyznanie pomocy - Powstanie uzasadnionych oczekiwań - Brak - Przedawnienie - Pomoc współfinansowana z funduszu strukturalnego - Właściwe przepisy prawne - Rozporządzenie (WE, Euratom) nr 2988/95 - Przepisy krajowe - Odsetki - Obowiązek żądania odsetek - Podstawa prawna - Artykuł 108 ust. 3 TFUE - Właściwe przepisy prawne - Przepisy krajowe - Zasada skuteczności)

Język postępowania: estoński

(2019/C 148/03)

(Dz.U.UE C z dnia 29 kwietnia 2019 r.)

Sąd odsyłający

Tallinna Ringkonnakohus

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Eesti Pagar AS

Strona pozwana: Ettevõtluse Arendamise Sihtasutus, Majandus- ja Kommunikatsiooniministeerium

Sentencja

1) Artykuł 8 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. [107 i 108 TFUE] (ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych) należy interpretować w ten sposób, że "prace nad projektem lub działaniem [działalnością]" w rozumieniu tego przepisu rozpoczęły się wtedy, gdy pierwsze zamówienie dotyczące urządzeń przeznaczonych do realizacji tego projektu lub tej działalności zostało dokonane poprzez podjęcie bezwarunkowego i prawnie wiążącego zobowiązania przed złożeniem wniosku o przyznanie pomocy, niezależnie od ewentualnych kosztów wynikających z odstąpienia od tego zobowiązania.

2) Artykuł 108 ust. 3 TFUE należy interpretować w ten sposób, że przepis ów zobowiązuje organ krajowy do odzyskania z własnej inicjatywy pomocy, którą organ ten przyznał na podstawie rozporządzenia nr 800/2008, jeśli stwierdza on następnie, że warunki przewidziane w tym rozporządzeniu nie zostały spełnione.

3) Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że organ krajowy, który przyznaje pomoc, stosując nieprawidłowo rozporządzenie nr 800/2008, nie jest w stanie wzbudzić u beneficjenta tej pomocy uzasadnionych oczekiwań co do jej prawidłowości.

4) Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że gdy organ krajowy przyznał pomoc w ramach funduszu strukturalnego, stosując nieprawidłowo rozporządzenie nr 800/2008, terminem przedawnienia mającym zastosowanie do odzyskania bezprawnie przyznanej pomocy jest - jeśli przesłanki stosowania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich są spełnione - termin czterech lat, zgodnie z art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia, lub - w razie ich niespełnienia - termin przewidziany przez właściwe prawo krajowe.

5) Prawo Unii należy interpretować w ten sposób, że gdy organ krajowy odzyskuje z własnej inicjatywy pomoc, którą przyznał nieprawidłowo na podstawie rozporządzenia nr 800/2008, ma on obowiązek żądać od beneficjenta tej pomocy zapłaty odsetek zgodnie z przepisami właściwego prawa krajowego. W tym względzie art. 108 ust. 3 TFUE wymaga, by przepisy te pozwalały zapewnić odzyskanie bezprawnie przyznanej pomocy w całości oraz by w związku z tym w szczególności nakazano beneficjentowi pomocy zapłatę odsetek za cały okres, w którym korzystał on z tej pomocy, naliczonych według stopy równej stopie, którą zastosowano by, gdyby musiał on pożyczyć kwotę rozpatrywanej pomocy na rynku w rzeczonym okresie.

¹ Dz.U. C 269 z 14.8.2017.