Sprawa C-348/09: I. v. Oberbürgermeisterin der Stadt Remscheid (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.200.2/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 7 lipca 2012 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 22 maja 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen - Niemcy) - I. przeciwko Oberbürgermeisterin der Stadt Remscheid

(Sprawa C-348/09)⁽¹⁾

(Swobodny przepływ osób - Dyrektywa 2004/38/WE - Artykuł 28 ust. 3 lit. a) - Decyzja o wydaleniu - Wyrok skazujący - Nadrzędne względy bezpieczeństwa publicznego)

(2012/C 200/02)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 7 lipca 2012 r.)

Sąd krajowy

Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: P.I.

Strona pozwana: Oberbürgermeisterin der Stadt Remscheid

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Oberverwaltungsgericht für das Land Nordrhein-Westfalen, Münster - Wykładnia art. 28 ust. 3 dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniającej rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającej dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/ 364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz. U. L 158, s. 77) - Decyzja o wydaleniu z powodu wystąpienia poważnych względów bezpieczeństwa publicznego podjęta wobec obywatela Unii, który przebywał w przyjmującym państwie członkowskim w ciągu ostatnich 10 lat i został skazany na karę pozbawienia wolności - Pojęcie "poważnych względów bezpieczeństwa publicznego"

Sentencja

Wykładni artykułu 28 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium państw członkowskich, zmieniającej rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającej dyrektywy 64/221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/ 96/EWG należy dokonywać w ten sposób, że państwa członkowskie mają prawo uznać, że przestępstwa takie jak wymienione w art. 83 ust. 1 akapit drugi TFUE stanowią szczególnie poważne naruszenie jednego z podstawowych interesów społeczeństwa, które może przedstawić bezpośrednie zagrożenie spokoju i fizycznego bezpieczeństwa ludności, a tym samym mieścić się w pojęciu "nadrzędnych względów bezpieczeństwa publicznego", co może uzasadniać wydalenie na podstawie tegoż art. 28 ust. 3 - pod warunkiem, że sposób popełnienia takich przestępstw wykazuje cechy szczególnie poważne, co ustalić powinien sąd odsyłający poprzez indywidualne zbadanie przypadku, jaki ma miejsce w zawisłej przed nim sprawie.

Każde wydalenie jest uzależnione od tego, by zachowanie danej osoby stanowiło rzeczywiste i aktualne zagrożenie dla jednego z podstawowych interesów społeczeństwa lub przyjmującego państwa członkowskiego, co na ogół oznacza, że osoba, której sprawa dotyczy, ma skłonności do kontynuowania takiego zachowania w przyszłości. Przed podjęciem decyzji o wydaleniu przyjmujące państwo członkowskie powinno wziąć pod uwagę w szczególności długość pobytu danej osoby na jego terytorium, jej wiek, stan zdrowia, sytuację rodzinną i ekonomiczną, integrację społeczną i kulturalną w tym państwie oraz stopień jej więzi z krajem pochodzenia.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 282 z 21.11.2009.