Sprawa C-346/16: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Kehl (Niemcy) w dniu 21 czerwca 2016 r. - Postępowanie karne/C.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.335.34

Akt nieoceniany

Wersja od: 12 września 2016 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Amtsgericht Kehl (Niemcy) w dniu 21 czerwca 2016 r. - Postępowanie karne/C

(Sprawa C-346/16)

Język postępowania: niemiecki

(2016/C 335/46)

(Dz.U.UE C z dnia 12 września 2016 r.)

Sąd odsyłający

Amtsgericht Kehl

Strony w postępowaniu głównym

Oskarżony: C

Druga strona postępowania: Staatsanwaltschaft Offenburg

Pytania prejudycjalne

1) Czy art. 67 ust. 2 TFUE, a także art. 20 i 21 rozporządzenia nr 562/2006 ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice ¹ (kodeks graniczny Schengen, zwany dalej "KGS"), względnie inne przepisy prawa Unii należy interpretować w taki sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisom krajowym, które, w sytuacji, gdy nie doszło do przewidzianego w art. 23 i nast. KGS tymczasowego przywrócenia kontroli granicznej na granicach wewnętrznych, upoważnia organy policyjne danego kraju do przeszukania rzeczy - w strefie 30 kilometrów w głąb kraju, licząc od granicy lądowej tego państwa członkowskiego z innymi państwami będącymi stronami Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r., w celu zapobiegania nielegalnemu wjazdowi na terytorium tego państwa i udaremniania go, a także zapobiegania popełnianiu pewnych czynów zabronionych zagrożonych karą stanowiących zagrożenie dla bezpieczeństwa granic, czy też sprawowania ich ochrony lub też takim czynom popełnianym w związku z przekraczaniem granicy - niezależnie od zachowania osoby posiadającej tę rzecz i tego, czy zachodzą szczególne okoliczności?

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:

2) Czy art. 67 ust. 2 TFUE, a także art. 20 i 21 rozporządzenia nr 562/2006 ustanawiającego KGS, względnie inne przepisy prawa Unii należy interpretować w taki sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisom krajowym lub praktyce, które upoważniają sąd karny danego państwa członkowskiego do wykorzystania przeciwko oskarżonemu dowodu, chociaż dowód ten został uzyskany w wyniku działań państwa niezgodnych z przepisami prawa Unii Europejskiej?

¹ Dz.U. L 105, s. 1.