Sprawa C-345/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 15 marca 2018 r. w sprawie T-211/16, Caviro Distillerie i in. / Komisja, wniesione w dniu 25 maja 2018 r. przez Caviro Distillerie Srl, Distillerie Bonollo SpA, Distillerie Mazzari SpA i Industria Chimica Valenzana (ICV) SpA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.259.28/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 lipca 2018 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 15 marca 2018 r. w sprawie T-211/ 16, Caviro Distillerie i in. / Komisja, wniesione w dniu 25 maja 2018 r. przez Caviro Distillerie Srl, Distillerie Bonollo SpA, Distillerie Mazzari SpA i Industria Chimica Valenzana (ICV) SpA

(Sprawa C-345/18 P)

Język postępowania: angielski

(2018/C 259/40)

(Dz.U.UE C z dnia 23 lipca 2018 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Caviro Distillerie Srl, Distillerie Bonollo SpA, Distillerie Mazzari SpA i Industria Chimica Valenzana (ICV) SpA (przedstawiciel: R. MacLean, Solicitor)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:

- uchylenie wyroku Sądu z uwagi na popełnienie błędu w postaci niedopuszczalnego zastąpienia swoim rozumowaniem [rozumowania Komisji] przy ocenie drugiego zarzutu skargi wnoszących odwołanie;

- uchylenie wyroku Sądu z uwagi na oczywiste przeinaczenie przedstawionych mu dowodów w zakresie ewolucji i ostatecznej sytuacji dotyczącej udziału w rynku przemysłu Unii;

- uwzględnienie drugiego zarzutu wnoszących odwołanie, dotyczącego błędnej oceny Sądu na temat sytuacji dotyczącej udziału w rynku i skorzystanie z własnej właściwości do orzeczenia w przedmiocie tego zarzutu i wydania ostatecznego wyroku;

- ewentualnie, przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd w celu należytego rozstrzygnięcia w przedmiocie tego zarzutu wnoszących odwołanie;

- stwierdzenie, że Sąd popełnił oczywisty błąd w ocenie i naruszył art. 3 ust. 2 i 5 rozporządzenia podstawowego ¹ , przez to, że doszedł do wniosku, iż Komisja nie popełniła oczywistego błędu w ocenie przy dokonaniu ustaleń dotyczących istotnej szkody;

- stwierdzenie, że Sąd nie podał wystarczającego uzasadnienia, a jego rozumowanie było wewnętrznie sprzeczne oraz

- obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez wnoszących odwołanie w niniejszym postępowaniu oraz w pierwszej instancji.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie podnoszą trzy zarzuty. Wszystkie zarzuty podniesione przez Trybunałem Sprawiedliwości dotyczą drugiego zarzutu podniesionego przed sądem. W skrócie zarzuty podniesione przez Trybunałem Sprawiedliwości są następujące:

1. Sąd naruszył prawo poprzez zastąpienie swoim rozumowaniem rozumowanie Komisji przy ocenie znaczenia zmniejszenia udziału w rynku w przemyśle Unii, zarówno we względnym jaki i bezwzględnym ujęciu, lub oczywiście przeinaczył przedstawione mu dowody w odniesieniu do spadku udziału w rynku w przemyśle Unii.

2. Sąd popełnił oczywisty błąd w ocenie oraz naruszył art. 3 ust. 2 i 5 rozporządzenia podstawowego, przez to, że doszedł do wniosku, iż Komisja nie popełniła oczywistego błędu w ocenie przy dokonaniu ustaleń dotyczących istotnej szkody.

Sąd nie podał wystarczającego uzasadnienia swego ustalenia w tym zakresie, gdyż nie wytłumaczył, dlaczego popełnienie przez Komisję błędu w ocenie udziału w rynku w przemyśle Unii nie uzasadniało stwierdzenia nieważności kwestionowanego rozporządzenia, czego żądali wnoszący odwołanie. Ponadto rozumowanie Sądu było wewnętrznie sprzeczne, ponieważ dopatrzył się błędu w ocenie przez Komisję udziału w rynku w przemyśle Unii, ale ostatecznie orzekł na jej korzyść.

¹ Rozporządzenie rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. 2009, L 343, s.51).