Sprawa C-342/18 P: Odwołanie wniesione w dniu 24 maja 2018 r. przez Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. od postanowienia Sądu (pierwsza izba) z dnia 15 marca 2018 r. w sprawie T-130/17, Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.276.24

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 sierpnia 2018 r.

Odwołanie wniesione w dniu 24 maja 2018 r. przez Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S. A. od postanowienia Sądu (pierwsza izba) z dnia 15 marca 2018 r. w sprawie T-130/17, Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A / Komisja

(Sprawa C-342/18 P)

Język postępowania: polski

(2018/C 276/33)

(Dz.U.UE C z dnia 6 sierpnia 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. (Przedstawiciel: M. Jeżewski, adwokat)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie zaskarżonego postanowienia Sądu Unii Europejskiej z dnia 15 marca 2018 r. uznającego skargę Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa S.A. w postępowaniu T-130/17 za niedopuszczalną;

- wydanie orzeczenia w przedmiocie dopuszczalności i uznanie skargi Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa S. A. w postępowaniu T-130/17, mającej za przedmiot wniosek, na podstawie art. 263 TFUE, o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2016) 6950 final z dnia 28 października 2016 r. w sprawie przeglądu warunków wyłączenia gazociągu OPAL, przyznanych na podstawie dyrektywy 2003/55/WE ¹ , z zasad dotyczących dostępu stron trzecich do sieci oraz regulacji taryfowej za dopuszczalną;

- odesłanie sprawy do Sądu celem rozpatrzenia sprawy co do istoty skargi.

Zarzuty i główne argumenty

1) Błędna interpretacja art. 263 Traktu poprzez uznanie, iż Skarżąca nie jest bezpośrednio dotknięta decyzją KE.

W ramach przedmiotowego zarzutu Skarżąca wskazuje, że błędna jest ocena Sądu stwierdzająca, że Skarżąca nie jest bezpośrednio dotknięta decyzją KE. Podejście zaprezentowane przez Sąd nie jest zgodne z dotychczasowym orzecznictwem wskazującym na bezpośrednie oddziaływanie decyzji Komisji Europejskiej w stosunku do podmiotów niebędących krajowym organem regulacyjnym - adresatem decyzji. W szczególności Skarżąca wskazuje, że niemiecki organ regulacyjny miał oczywistą wolę wydania zwolnienia regulacyjnego.

2) Błędna interpretacja art. 263 Traktu poprzez uznanie, iż Skarżąca nie jest indywidualnie dotknięta decyzją KE.

Skarżąca w ramach tego podnosi, iż jej sytuacja pozwala na indywidualizację w rozumieniu orzecznictwa dotyczącego dopuszczalności skargi. Skarżąca ze względu na swoją pozycję rynkową jest indywidualnie dotknięta zaskarżoną decyzją. Decyzja ta wpływa na nią również poprzez sytuację właścicielską na konkurującym z gazociągiem OPAL (który stanowi przedłużenie gazociągu NordStream) gazociągu Jamał, a także sytuację Skarżącej jako podmiotu zobowiązanego do zapewnienia bezpieczeństwa dostaw gazu.

3) Błędna interpretacja art. 263 akapit 4 in fine Traktatu poprzez uznanie, iż zaskarżona decyzja nie jest aktem regulacyjnym.

W ramach przedmiotowego zarzutu Skarżąca wnosi, że decyzja ma charakter aktu regulacyjnego, a ocena Sądu jest w tym zakresie błędna.

¹ Dyrektywa 2003/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotycząca wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego i uchylająca dyrektywę 98/30/WE, Dz.U. L 176 z 15.7.2003, str. 57.