Sprawa C-342/13: Katalin Sebestyén v. Zsolt Csaba Kővári, OTP Bank Nyrt., OTP Faktoring Követeléskezelő Zrt, Raiffeisen Bank Zrt.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.184.8

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 czerwca 2014 r.

Postanowienie Trybunału (pierwsza izba) z dnia 3 kwietnia 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Szombathelyi Törvényszék - Węgry) - Katalin Sebestyén przeciwko Zsolt Csaba Kővári, OTP Bank Nyrt., OTP Faktoring Követeléskezelő Zrt, Raiffeisen Bank Zrt

(Sprawa C-342/13) ¹

(Ochrona konsumentów - Dyrektywa 93/13/EWG - Umowa kredytu hipotecznego zawarta z bankiem - Klauzula przewidująca wyłączną właściwość sądu polubownego - Informacje dotyczące postępowania przed sądem polubownym dostarczone przez bank w chwili zawarcia umowy - Nieuczciwe warunki w umowach - Kryteria oceny)

(2014/C 184/11)

Język postępowania: węgierski

(Dz.U.UE C z dnia 16 czerwca 2014 r.)

Sąd odsyłający

Szombathelyi Törvényszék

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Katalin Sebestyén

Strona pozwana: Zsolt Csaba Kővári, OTP Bank Nyrt., OTP Faktoring Követeléskezelő Zrt, Raiffeisen Bank Zrt

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Szombathelyi Törvényszék - Wykładnia art. 3 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95, s. 29) - Osoba fizyczna, która zawarła z bankiem umowę kredytu hipotecznego z klauzulą przewidującą wyłączną właściwość sądu polubownego - Przepisy krajowe nieprzewidujące środka zaskarżenia od orzeczeń sądów polubownych - Wyjaśnienia dotyczące postępowania arbitrażowego dostarczone przez bank w chwili zawierania umowy.

Sentencja

Artykuł 3 ust. 1 i 3 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich oraz pkt 1 lit. q) załącznika do tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, iż do danego sądu krajowego należy ustalenie, czy warunek umieszczony w zawartej między bankiem a konsumentem umowie kredytu hipotecznego, przyznający wyłączną właściwość stałemu sądowi polubownemu, od którego orzeczeń nie przysługuje skarga w prawie krajowym do rozpatrywania wszelkich sporów powstałych w ramach tej umowy, przy uwzględnieniu całości okoliczności towarzyszących zawarciu tej umowy, należy uznać jako nieuczciwy warunek w umowie w rozumieniu tego przepisu. W ramach tej oceny dany sąd krajowy musi w szczególności:

– sprawdzić, czy celem lub skutkiem danego warunku jest wyłączenie lub ograniczenie prawa konsumenta do wystąpienia z powództwem lub skorzystania z innego środka zaskarżenia i

– uwzględnić fakt, że przekazanie konsumentowi, przed podpisaniem danej umowy, ogólnych informacji dotyczących różnic istniejących między postępowaniem przed sądem polubownym a zwykłym postępowaniem sądowym samo w sobie nie może pozwolić na wykluczenie nieuczciwego charakteru tego warunku.

Jeśli ma to miejsce, to do tego sądu należy wyciągnięcie wszelkich wynikających z tego konsekwencji zgodnie z prawem krajowym w celu zapewnienia, by warunek ten nie był wiążący dla konsumenta.

¹ Dz.U. C 336 z 16.11.2013.