Sprawa C-342/06 P : Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba w powiększonym składzie) wydanego w dniu 7 czerwca 2006 r. w sprawie T-613/97 Union française de l'express (Ufex) i in. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 7 sierpnia 2006 r.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.249.5/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 października 2006 r.

Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba w powiększonym składzie) wydanego w dniu 7 czerwca 2006 r. w sprawie T-613/97 Union française de l'express (Ufex) i in. przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 7 sierpnia 2006 r.

(Sprawa C-342/06 P)

(2006/C 249/10)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 14 października 2006 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: La Poste (przedstawiciel: adwokat H. Lehman)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich, Republika Francuska, Chronospost SA, Union française de l'express (Ufex), DHL International SA, Federal express international (France) SNC, CRIE SA

Żądania wnoszącego odwołanie

– Uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji z dnia 7 czerwca 2006 r., w którym stwierdził on nieważność decyzji Komisji 98/365/WE z dnia 1 października 1997 r. dotyczącej pomocy, którą Francja przyznała SFMI-Chronopost⁽¹⁾, w zakresie, w jakim uznała ona, że ani pomoc logistyczna i handlowa udzielona przez la Poste swojej spółce zależnej, to jest SFMI-Chronopost, ani przeniesienie klientów usługi Postadex, nie stanowiły pomocy państwa przyznanej na rzecz SFMI-Chronopost

– obciążenie l'Union française de l'express i spółek DHL International, Federal express international i CRIE kosztami La Poste poniesionymi w postępowaniu przed Sądem i Trybunałem.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca przytacza trzy zarzuty na poparcie swojego dowołania.

W pierwszym zarzucie skarżąca podnosi naruszenie przez Sąd art. 6 UE i art. 6 ust. 1 Europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, ponieważ ten sąd nie dawał wszystkich gwarancji wymaganych dla zapewnienia bezstronności, gdyż sędzia pełniący funkcje sędziego sprawozdawcy zaskarżonego wyroku z dnia 7 czerwca 2006 r. był także przewodniczącym składu sędziowskiego, który wydał wyrok uchylony przez Trybunał- z dnia 14 grudnia 2000 r. w sprawie T-613/97 Ufex i in. przeciwko Komisji, Rec. str. II- 4055.

W drugim zarzucie, który składa się z dwóch części, skarżąca podnosi, że Sąd kilkakrotnie naruszył prawo i dopuścił się uchybień proceduralnych. Z jednej strony Sąd nie orzekł, iż zarzuty, które nie znajdowały się w pierwotnej skardze skarżących, były niedopuszczalne i zbadał je naruszając art. 48 ust. 2 regulaminu Sądu. Z drugiej strony ten sąd naruszył prawo, gdyż niesłusznie uznał, że przeniesienie na spółkę zależną działalności gospodarczej z natury stanowi pomoc państwa. Sąd w szczególności naruszył to pojęcie pomocy państwa nie uwzględniając szczególnej sytuacji przeniesienia na spółkę zależną działalności gospodarczej prowadzonej wcześniej przez państwo i nie określając skutków, jakie na rynku miał zbadany środek.

W trzecim zarzucie skarżąca zarzuca wreszcie Sądowi, że nałożył na Komisję nadmierny obowiązek uzasadnienia, naruszając zarówno art. 88 WE, który przyznaje Komisji szeroki zakres swobodnego uznania w zakresie złożonych ocen gospodarczych, jak i art. 253 WE, który nie wymaga, aby uzasadnienie decyzji oddalającej skargę do Komisji było tak dokładne jak raport z ekspertyzy księgowej.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 164, str. 37