Sprawa C-338/14: Quenon K. SPRL v. Beobank SA, dawniej Citibank Belgium SA, Metlife Insurance SA, dawniej Citilife SA (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.38.7

Akt nienormatywny
Wersja od: 1 lutego 2016 r.

Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 3 grudnia 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour d'appel de Bruxelles - Belgia) - Quenon K. SPRL/Beobank SA, dawniej Citibank Belgium SA, Metlife Insurance SA, dawniej Citilife SA
(Sprawa C-338/14) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Przedstawiciele handlowi działający na własny rachunek - Dyrektywa 86/ 653/EWG - Artykuł 17 ust. 2 - Rozwiązanie umowy agencyjnej przez zleceniodawcę - Świadczenie wyrównawcze na rzecz przedstawiciela - Zakaz łączenia systemu świadczenia wyrównawczego z tytułu pozyskania klienteli i systemu odszkodowania - Prawo przedstawiciela do odszkodowania uzupełniającego w stosunku do świadczenia wyrównawczego z tytułu pozyskania klienteli - Przesłanki)

Język postępowania: francuski

(2016/C 038/09)

(Dz.U.UE C z dnia 1 lutego 2016 r.)

Sąd odsyłający

Cour d'appel de Bruxelles

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Quenon K. SPRL

Strona pozwana: Beobank SA, dawniej Citibank Belgium SA, Metlife Insurance SA, dawniej Citilife SA

Sentencja

1)
Artykuł 17 ust. 2 dyrektywy Rady 86/653/EWG z dnia 18 grudnia 1986 r. w sprawie koordynacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do przedstawicieli handlowych działających na własny rachunek należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on uregulowaniu krajowemu, zgodnie z którym w następstwie rozwiązania umowy agencyjnej przedstawiciel ma prawo jednocześnie do świadczenia wyrównawczego z tytułu pozyskania klienteli, ograniczonego maksymalnie do jego jednorocznego wynagrodzenia, oraz - w przypadku gdy świadczenie to nie pokrywa całości rzeczywiście poniesionej szkody - do otrzymania odszkodowania uzupełniającego, o ile takie uregulowanie nie prowadzi do podwójnego zrekompensowania przedstawiciela z tytułu utraty prowizji wskutek rozwiązania wspomnianej umowy.
2)
Artykuł 17 ust. 2 lit. c) dyrektywy 86/653 należy interpretować w ten sposób, iż nie uzależnia on przyznania odszkodowania od wykazania, że zleceniodawca dopuścił się zawinionego zachowania pozostającego w związku przyczynowym z podnoszoną szkodą, lecz wymaga, aby podnoszona szkoda była inna od tej naprawionej w drodze świadczenia wyrównawczego z tytułu pozyskania klienteli.
1 Dz.U. C 339 z 29.9.2014.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.