Sprawa C-337/10: Georg Neidel v. Stadt Frankfurt am Main (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.174.4/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 16 czerwca 2012 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 3 maja 2012 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Frankfurt am Main - Niemcy) - Georg Neidel przeciwko Stadt Frankfurt am Main

(Sprawa C-337/10)(1)

(Polityka społeczna - Dyrektywa 2003/88/WE - Warunki pracy - Organizacja czasu pracy - Prawo do corocznego płatnego urlopu - Ekwiwalent pieniężny w przypadku choroby - Urzędnicy (strażacy))

(2012/C 174/04)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 16 czerwca 2012 r.)

Sąd krajowy

Verwaltungsgericht Frankfurt am Main

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Georg Neidel

Strona pozwana: Stadt Frankfurt am Main

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Verwaltungsgericht Frankfurt am Main - Wykładnia art. 7 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. L 299, s. 9) - Prawo do pieniężnej rekompensaty za coroczny płatny urlop, który nie został wykorzystany z powodu niezdolności do pracy trwającej przez kilka lat poprzedzających przejście na emeryturę - Podmiotowy zakres stosowania dyrektywy 2003/88/WE - Urzędnicy (strażacy)

Sentencja

1)
Artykuł 7 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy należy interpretować w ten sposób, że znajduje on zastosowanie w przypadku urzędnika w normalnych warunkach wykonującego pracę strażaka.
2)
Artykuł 7 ust. 2 dyrektywy 2003/88 należy interpretować w ten sposób, że urzędnik, który przeszedł na emeryturę, ma prawo do ekwiwalentu pieniężnego za coroczny płatny urlop, którego nie wykorzystał, ponieważ nie mógł wykonywać swoich funkcji z powodu choroby.
3)
Artykuł 7 dyrektywy 2003/88 należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie przepisom prawa krajowego przyznającym urzędnikom dodatkowe prawo do płatnego urlopu, oprócz minimalnego prawa do corocznego płatnego urlopu w wymiarze czterech tygodni, przy czym nie przewidziano zapłaty ekwiwalentu pieniężnego, gdy urzędnik, który przeszedł na emeryturę, nie mógł skorzystać ze wspomnianego dodatkowego prawa z tego względu, że nie wykonywał swoich funkcji z powodu choroby.
4)
Artykuł 7 ust. 2 dyrektywy 2003/88 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisowi prawa krajowego ograniczającemu, poprzez ustanowienie dziewięciomiesięcznego okresu przeniesienia, po którego upływie prawo do corocznego płatnego urlopu wygasa, prawo urzędnika przechodzącego na emeryturę do kumulacji ekwiwalentów pieniężnych za coroczne płatne urlopy, które nie zostały wykorzystane z powodu niezdolności do pracy.
______

(1) Dz.U. C 301 z 6.11.2010.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.