Sprawa C-331/18: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Krajský súd v Prešove (Słowacja) w dniu 22 maja 2018 r. - TE / Pohotovosť s.r.o.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.294.15

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 sierpnia 2018 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Krajský súd v Prešove (Słowacja) w dniu 22 maja 2018 r. - TE / Pohotovosť s.r.o.

(Sprawa C-331/18)

Język postępowania: słowacki

(2018/C 294/20)

(Dz.U.UE C z dnia 20 sierpnia 2018 r.)

Sąd odsyłający

Krajský súd v Prešove

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: TE

Strona pozwana: Pohotovosť s.r.o.

Pytania prejudycjalne

1) A W wyniku wyroku w sprawie C-42/15 ¹  ustawodawca słowacki wykreślił z § 9 zákon č. 129/2010 Z. z. o spotrebiteľských úveroch a o iných úveroch a pôžičkách pre spotrebiteľov a o zmene a doplnení niektorých zákonov (ustawy nr 129/2010 o kredytach konsumenckich i innych kredytach i pożyczkach udzielonych konsumentom oraz o zmianie niektórych innych ustaw, zwanej dalej "ustawą nr 129/2010") zwrot "kapitału, odsetek i innych opłat" z mocą od dnia 1 maja 2018 r. jako elementy umowy dotyczące zwrotu kredytu, kładąc kres prawu przyznanemu przez ustawę o konsumentach w umowach kredytu konsumenckiego do wskazania w jakikolwiek sposób (nie tylko w formie tabeli spłat) podziału płatności między kapitał, odsetki i koszty, a także sankcji za nieprzestrzeganie tego prawa.

B Wprawdzie od dnia 1 maja 2018 r. zmiana ustawy umożliwiła lepsze wykonanie wyroku Trybunału, niemniej jednak w sporach dotyczących umów zawartych z konsumentami przed dniem 1 maja 2018 r. sądy [słowackie] zareagowały [na wyrok Trybunału Sprawiedliwości] w ten sposób, aby w istocie osiągnąć ten sam rezultat, do jakiego dążył ustawodawca, przyjmując wykładnię zgodną z prawem Unii.

C W tym kontekście pytanie skierowane do Trybunału dotyczy wykładni prawa Unii w ramach stosowania skutku bezpośredniego dyrektyw. Biorąc pod uwagę znaczną liczbę orzeczeń, w których w przeszłości sądy uznały, iż ustawa nr 129/2010 przyznaje konsumentom prawo do otrzymania szczegółowego podziału płatności między kapitał, odsetki i koszty, kieruje się do Trybunału następujące pytanie:

Czy przy stosowaniu skutku bezpośredniego dyrektywy w stosunkach horyzontalnych między jednostkami i w celu zagwarantowania jej pełnego skutku poprzez zastosowanie wszystkich metod interpretacji i wewnętrznego porządku prawnego zasada pewności prawa pozwala sądowi na wydanie, w sporze dotyczącym umowy kredytu konsumenckiego zawartej przed dniem 1 maja 2018 r., orzeczenia, którego skutki są równoważne do skutków wynikających z przyjętej przez ustawodawcę zmiany ustawy z mocą od dnia 1 maja 2018 r., w celu wykonania wyroku wydanego w sprawie C-42/15?

Dalsze pytania są przedkładane przez sąd odsyłający tylko w wypadku, gdy Trybunał odpowie na pytanie 1. C w ten sposób, że przy zastosowaniu skutku bezpośredniego dyrektywy w stosunkach horyzontalnych między jednostkami i w celu zagwarantowania jej pełnego skutku zasada pewności prawa pozwala sądowi na wydanie orzeczenia, którego skutki są równoważne do skutków wynikających z przyjętej przez ustawodawcę zmiany ustawy z mocą od dnia 1 maja 2018 r., w celu wykonania wyroku wydanego w sprawie C-42/15, a w konsekwencji w takim wypadku:

2) Czy wyrok z dnia 9 listopada 2016 r. wydany przez Trybunał w sprawie C-42/15, Home Credit Slovakia, oraz dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE ²  z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki oraz uchylającą dyrektywę Rady 87/102/EWG ³  (zwaną dalej "dyrektywą 2008/48") należy interpretować w ten sposób, że Trybunał orzekł, iż dyrektywa 2008/48 sprzeciwia się uregulowaniu krajowemu wymagającemu nie tylko wyszczególnienia płatności w formie tabeli spłat, lecz także wszelkiemu innemu prawnemu wyrażeniu kwoty, liczby i częstotliwości spłat kapitału pożyczki konsumenckiej?

3) Czy powyższy wyrok Trybunału należy interpretować w ten sposób, że [poza] tym, co jest wskazane dla kapitału, reguluje on również kwestię, czy uregulowanie państwa członkowskiego, które przewiduje prawo konsumentów do otrzymania w umowie kredytu konsumenckiego informacji dotyczących kwoty, liczby i terminów zapłaty odsetek i kosztów, wykracza poza zakres dyrektywy 2008/48? Jeżeli wyrok dotyczy także odsetek i kosztów, to czy podział spłaty odsetek i kosztów w formie innej niż tabela spłat również wykracza poza zakres owej dyrektywy, a w szczególności jej art. 10 ust. 2 lit. j)?

¹ Wyrok z dnia 9 listopada 2016 r., Home Credit Slovakia (C-42/15, EU:C:2016:842).

² Dz.U. 2008, L 133, s. 66.

³ Dyrektywa Rady 87/102/EWG z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego (Dz.U. 1987, L 42, s. 48).