Sprawa C-320/12: Malaysia Dairy Industries Pte. Ltd v. Ankenavnet for Patenter og Varemarker (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.225.36/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 3 sierpnia 2013 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 27 czerwca 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Højesteret - Dania) - Malaysia Dairy Industries Pte. Ltd przeciwko Ankenævnet for Patenter og Varemærker

(Sprawa C-320/12) ¹

(Zbliżanie ustawodawstw - Dyrektywa 2008/95/WE - Artykuł 4 ust. 4 lit. g) - Znaki towarowe - Warunki uzyskania i utrzymania prawa do znaku towarowego - Odmowa lub unieważnienie rejestracji - Pojęcie złej wiary zgłaszającego - Wiedza zgłaszającego o istnieniu zagranicznego znaku towarowego)

(2013/C 225/62)

(Dz.U.UE C z dnia 3 sierpnia 2013 r.)

Język postępowania: duński

Sąd odsyłający

Højesteret

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Malaysia Dairy Industries Pte. Ltd

Strona pozwana: Ankenævnet for Patenter og Varemærker

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Højesteret - Artykuł 4 ust. 4 lit. g) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz.U. L 299, s. 25) - Odmowa zarejestrowania albo nieważność znaku towarowego - Pojęcie złej wiary - Wnioskodawca, który miał świadomość istnienia zagranicznego znaku towarowego w chwili składania wniosku - Unieważnienie rejestracji plastikowej butelki na mleko w charakterze znaku towarowego z tego względu, iż wnioskodawca w chwili składania wniosku był świadom istnienia podobnego wcześniejszego znaku towarowego, którym za granicą posługiwała się spółką będąca konkurentem wnioskodawcy

Sentencja

1) Wykładni art. 4 ust. 4 lit. g) dyrektywy 2008/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych należy dokonywać w ten sposób, że pojęcie złej wiary w rozumieniu tego przepisu jest autonomicznym pojęciem prawa Unii, które powinno być interpretowane w sposób jednolity w Unii Europejskiej.

2) Wykładni art. 4 ust. 4 lit. g) dyrektywy 2008/95 należy dokonywać w ten sposób, że aby wykazać istnienie złej wiary dokonującego zgłoszenie do rejestracji znaku towarowego w rozumieniu tego przepisu, należy uwzględnić wszystkie istotne czynniki występujące w danej sprawie i istniejące w chwili dokonywania zgłoszenia do rejestracji. Okoliczność, że dokonujący takiego zgłoszenia wie lub powinien wiedzieć, że osoba trzecia używa znaku towarowego za granicą w chwili dokonywania zgłoszenia, nie wystarcza sama w sobie do tego, aby wykazać istnienie w rozumieniu tego przepisu złej wiary dokonującego takie zgłoszenie.

3) Wykładni art. 4 ust. 4 lit. g) dyrektywy 2008/95 należy dokonywać w ten sposób, że nie pozwala on państwom członkowskim na ustanowienie szczególnego systemu ochrony zagranicznych znaków towarowych, który różni się od tego ustanowionego w tym przypisie i oparty jest na fakcie, że dokonujący zgłoszenia do rejestracji znaku towarowego wiedział lub powinien był wiedzieć o zagranicznym znaku towarowym.

¹ Dz.U. C 258 z 25.8.2012.