Sprawa C-306/20: Wyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 18 listopada 2021 r. - "Visma Enterprise" SIA v. Konkurences padome
Dz.U.UE.C.2022.24.6
Akt nienormatywnyWyrok Trybunału (siódma izba) z dnia 18 listopada 2021 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez AdministratTva apgabaltiesa - Łotwa) - "Visma Enterprise" SIA/Konkurences padome
(Sprawa C-306/20) 1
Język postępowania: łotewski
(2022/C 24/08)
(Dz.U.UE C z dnia 17 stycznia 2022 r.)
Sąd odsyłający
Admmistrativa apgabaltiesa
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: "Visma Enterprise" SIA
Strona przeciwna: Konkurences padome
Sentencja
1) Artykuł 101 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że umowa zawarta pomiędzy dostawcą i dystrybutorem, zgodnie z którą przez okres sześciu miesięcy od rejestracji potencjalnej transakcji dystrybutor, który jako pierwszy zarejestrował tę potencjalną transakcję z użytkownikiem końcowym, korzysta z "pierwszeństwa do przeprowadzenia transakcji sprzedaży" z danym użytkownikiem końcowym, o ile ten ostatni nie zgłosi sprzeciwu, nie może być uznana za "porozumienie, którego celem" jest zapobieżenie, ograniczenie lub zakłócenie konkurencji w rozumieniu tego postanowienia, chyba że można uznać, iż umowa ta ze względu na jej treść, cele i kontekst przedstawia wystarczający stopień szkodliwości dla konkurencji, żeby została tak zakwalifikowana.
W wypadku gdyby taka umowa nie stanowiła ograniczenia konkurencji "ze względu na cel" w rozumieniu art. 101 ust. 1 TFUE, sąd krajowy powinien zbadać, czy w świetle wszystkich istotnych okoliczności sprawy w postępowaniu głównym, mianowicie w szczególności kontekstu gospodarczego i prawnego, w jakim wykonują działalność zainteresowane przedsiębiorstwa, charakteru towarów lub usług, których dana umowa dotyczy, jak również rzeczywistych warunków funkcjonowania i struktury rozpatrywanego rynku, umowa ta może zostać uznana za ograniczającą konkurencję w sposób wystarczająco odczuwalny ze względu na potencjalne lub rzeczywiste skutki.
2) Artykuł 101 ust. 3 TFUE należy interpretować w ten sposób, że umowa zawarta pomiędzy dostawcą i dystrybutorem, zgodnie z którą przez okres sześciu miesięcy od rejestracji potencjalnej transakcji dystrybutor, który jako pierwszy zarejestrował tę potencjalną transakcję z użytkownikiem końcowym, korzysta z "pierwszeństwa do przeprowadzenia transakcji sprzedaży" z danym użytkownikiem końcowym, o ile ten ostatni nie zgłosi sprzeciwu, w wypadku gdyby stanowiła porozumienie, którego "celem" lub "skutkiem" jest zapobieżenie, ograniczenie lub zakłócenie konkurencji w rozumieniu art. 101 ust. 1 TFUE, może być przedmiotem wyłączenia na podstawie ust. 3 tego postanowienia tylko wtedy, gdy spełnia określone w nim łączne przesłanki.
3) Artykuł 101 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że istnienie porozumienia zakazanego tym postanowieniem nie może zostać wykluczone z tego tylko powodu, iż organ odpowiedzialny za wprowadzenie w życie wspomnianego postanowienia dokonał odmiennej oceny odnoszącej się do przypisania stronom tego porozumienia odpowiedzialności za naruszenie.