Sprawa C-295/17: MEO - Serviços de Comunicaçoes e Multimédia SA v. Autoridade Tributária e Aduaneira (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.25.8

Akt nienormatywny
Wersja od: 21 stycznia 2019 r.

Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 22 listopada 2018 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD) - Portugalia] - MEO - Serviços de Comunicações e Multimédia SA / Autoridade Tributária e Aduaneira
(Sprawa C-295/17) 1

Odesłanie prejudycjalne - Wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/ WE - Zakres stosowania - Transakcje podlegające opodatkowaniu - Odpłatne świadczenie - Rozróżnienie między niepodlegającymi opodatkowaniu odszkodowaniami a podlegającymi opodatkowaniu usługami za zapłatą "rekompensaty"

Język postępowania: portugalski

(2019/C 25/09)

(Dz.U.UE C z dnia 21 stycznia 2019 r.)

Sąd odsyłający

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: MEO - Serviços de Comunicações e Multimédia SA

Strona pozwana: Autoridade Tributária e Aduaneira

Sentencja

1)
Artykuł 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że określoną z góry kwotę - otrzymaną przez podmiot gospodarczy w przypadku przedterminowego rozwiązania przez klienta lub z przyczyn leżących po stronie tego ostatniego umowy o świadczenie usług, w której wprowadzono minimalny okres obowiązywania - odpowiadającą kwocie, jaką podmiot ten uzyskałby przez pozostałą część tego okresu w przypadku braku rozwiązania tej umowy, co powinien zbadać sąd odsyłający, należy uznać za wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług, podlegające jako takie opodatkowaniu tym podatkiem.
2)
Okoliczność, że kwota ryczałtowa ma na celu zniechęcenie klienta do niezachowania minimalnego okresu obowiązywania oraz naprawienie szkód poniesionych przez podmiot gospodarczy na skutek niezachowania tego okresu, okoliczność, że wynagrodzenie otrzymywane przez osobę pośredniczącą w przypadku zawarcia umowy określającej minimalny okres obowiązywania może być wyższe od wynagrodzenia uzgodnionego w umowie, w której nie przewidziano takiego okresu, oraz okoliczność, że kwota ta została zakwalifikowana w prawie krajowym jako kara umowna, nie mają decydującego znaczenia dla kwalifikacji określonej z góry w umowie o świadczenie usług kwoty, którą klient jest zobowiązany zapłacić w przypadku wcześniejszego jej rozwiązania.
1 Dz.U. C 256 z 7.8.2017.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.