Sprawa C-279/12: Fish Legal, Emily Shirley v. The Information Commissioner, United UtilitiesWater plc, Yorkshire Water Services Ltd, Southern Water Services Ltd (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.52.13/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 22 lutego 2014 r.

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 19 grudnia 2013 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Upper Tribunal - Zjednoczone Królestwa) - Fish Legal, Emily Shirley przeciwko The Information Commissioner, United UtilitiesWater plc, Yorkshire Water Services Ltd, Southern Water Services Ltd

(Sprawa C-279/12) 1

(Odesłanie prejudycjalne - Konwencja z Aarhus - Dyrektywa 2003/4/WE - Publiczny dostęp do informacji o środowisku - Zakres stosowania - Pojęcie "organu władzy publicznej" - Przedsiębiorstwa kanalizacyjne i wodociągowe - Prywatyzacja sektora gospodarki wodnej w Anglii i Walii)

(2014/C 52/20)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 22 lutego 2014 r.)

Sąd odsyłający

Upper Tribunal

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Fish Legal, Emily Shirley

Strona pozwana: The Information Commissioner, United Utilities-Water plc, Yorkshire Water Services Ltd, Southern Water Services Ltd

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Upper Tribunal (Administrative Appeals Chamber) - Zjednoczone Królestwo - Wykładnia art. 2 ust. 2 lit. a), b) i c) dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylająca dyrektywę Rady 90/313/EWG (Dz.U. L 41, s.26) - Spoczywający na organach władzy publicznej obowiązek udostępnienia każdemu wnioskodawcy informacji o środowisku, które znajdują się w ich posiadaniu - Zakres zastosowania - Pojęcie osoby fizycznej lub prawnej, "która na mocy prawa krajowego sprawuje publiczne funkcje administracyjne"

Sentencja

1)
Aby ustalić, czy można zakwalifikować podmioty takie jak United Utilities Water plc, Yorkshire Water Services Ltd i Southern Water Services Ltd jako osoby prawne sprawujące na mocy prawa krajowego publiczne funkcje administracyjne w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska i uchylającej dyrektywę Rady 90/313/EWG, należy sprawdzić, czy na podstawie mających do nich zastosowanie przepisów prawa krajowego przyznano im uprawnienia wychodzące poza zakres norm mających zastosowanie w stosunkach między podmiotami prawa prywatnego.
2)
Przedsiębiorstwa takie jak United Utilities Water plc, Yorkshire Water Services Ltd i Southern Water Services Ltd, które świadczą publiczne usługi dotyczące środowiska, podlegają organowi lub osobie, o których mowa w art. 2 ust. 2 lit. a) lub b) dyrektywy 2003/4, efektem czego należy je uznać na podstawie art. 2 ust. 2 lit. c) tej dyrektywy za "organy władzy publicznej", jeżeli przedsiębiorstwa te nie określają naprawdę niezależnie sposobu, w jaki świadczą te usługi, gdyż organ władzy publicznej objęty zakresem stosowania art. 2 ust. 2 lit. a) lub b) tej dyrektywy ma możliwość wywierania decydującego wpływu na działania tych przedsiębiorstw w dziedzinie ochrony środowiska.
3)
Artykuł 2 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2003/4 należy interpretować w ten sposób, iż osoba objęta zakresem stosowania tego przepisu jest organem władzy publicznej w zakresie wszystkich posiadanych przez nią informacji o środowisku. Prowadzące komercyjną działalność spółki takie jak United Utilities Water plc, Yorkshire Water Services Ltd i Southern Water Services Ltd, które mogą stanowić organ władzy publicznej na podstawie art. 2 ust. 2 lit. c) tej dyrektywy tylko wówczas, gdy przy świadczeniu usług publicznych w dziedzinie ochrony środowiska podlegają organowi lub osobie, o których mowa w art. 2 ust. 2 lit. a) lub b) tej dyrektywy, nie mają obowiązku dostarczania informacji o środowisku, jeśli jest oczywiste, że informacje te pozostają bez związku ze świadczeniem takich usług.
1 Dz.U. C 250 z 18.8.2012.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.