Sprawa C-274/08: Skarga wniesiona w dniu 25 czerwca 2008 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Szwecji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.236.7

Akt nienormatywny

Wersja od: 13 września 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 25 czerwca 2008 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Szwecji

(Sprawa C-274/08)

(2008/C 236/10)

(Dz.U.UE C z dnia 13 września 2008 r.)

Język postępowania: szwedzki

Strony

Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: B. Schima oraz P. Dejmek, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Królestwo Szwecji

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie, że nie przyjmując odpowiednich środków zapewniających, że wymogi dotyczące rozdziału funkcjonalnego między interesami w zakresie dystrybucji i produkcji w przedsiębiorstwie zintegrowanym pionowo zostaną spełnione, zgodnie z art. 15 ust. 2 lit. b) i c) dyrektywy 2003/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej i uchylającej dyrektywę 96/92/WE⁽¹⁾ oraz nie nakładając na organ regulacyjny odpowiedzialności za zatwierdzanie, przed ich wejściem w życie, metod stosowanych do wyliczania lub ustanawiania warunków dla przyłączenia i dostępu do sieci krajowych, łącznie z taryfami za przesyłanie i dystrybucję, zgodnie z art. 23 ust. 2 lit. a), Królestwo Szwecji uchybiło zobowiązaniom, które ciążą na nim na mocy tej dyrektywy;

– obciążenie Królestwa Szwecji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Królestwo Szwecji na poparcie twierdzenia, że art. 15 ust. 2 lit. b) i c) został przetransponowany do prawa szwedzkiego powołuje się na liczne przepisy ustawy o energii elektrycznej (ellagen), z których wynika między innymi, że zarządzanie siecią (działalność obejmująca dystrybucję) powinno być przedmiotem odrębnej księgowości oraz że audytorzy przedsiębiorstwa zarządzającego siecią powinni przeprowadzać kontrolę tych ksiąg rachunkowych oddzielnie. Ponadto Królestwo Szwecji twierdzi, że koszty wspólne operatora sieci i innego przedsiębiorstwa powinny być zaliczane na rachunek tego pierwszego wyłącznie w części, która go obciąża. Operator sieci powinien opracować plan nadzoru i czuwać nad jego wykonaniem.

Komisja uważa jednak, że nie można uznać, iż jednoznaczny wymóg, co do organizacji i zarządzania, ustanowiony w art. 15 ust. 2 lit. b) i c), jest spełniony poprzez ustanowienie ogólnych zasad, dotyczących np. odrębnej rachunkowości kosztów lub innych ogólnych środków o charakterze restrykcyjnym.

Zdaniem Królestwa Szwecji wymóg funkcjonalnego rozdziału został również spełniony poprzez ustanowienie ogólnych przepisów dotyczących prawa spółek akcyjnych (aktiebolaglagen), zgodnie z którymi spółka dominująca i spółka zależna są odrębnymi osobami prawnymi i odrębnymi podmiotami prawa.

Zdaniem Komisji spółka dominująca, jako większościowy akcjonariusz, ma decydujący wpływ na spółkę lub spółki zależne, gdyż niektóre istotne kwestie podlegają decyzji akcjonariuszy. Spółka zajmująca się dystrybucją i jej zarząd nie mogą być niezależne od większości akcjonariuszy wyłącznie na podstawie prawa spółek. Ponadto fakt, że zintegrowane przedsiębiorstwo przestrzega przepisów prawa spółek akcyjnych w zakresie badania sprawozdań finansowych oraz ograniczenia przeniesienia aktywów, nie oznacza zdaniem Komisji, że wymogi dotyczące niezależnego zarządzania są spełnione. Komisja uważa, że prawidłowa transpozycja art. 15 ust. 2 lit. b) i c) zakłada ustanowienie wiążących przepisów odzwierciedlających jednoznacznie wymogi przewidziane w tym artykule, to znaczy gwarancję, iż zarząd spółki dystrybucyjnej może działać niezależne od zintegrowanego przedsiębiorstwa energoelektrycznego w odniesieniu do dystrybucji i środków koniecznych do zagwarantowania działania, konserwacji i rozwoju sieci. Przepisy aktiebolaglagen nie spełniają tych wymogów.

Jak wynika z treści art. 23 ust. 2 lit. a) dyrektywa ustanawia system uprzedniego zatwierdzania taryf lub co najmniej metod stosowanych do ich wyliczania lub ustanawiania. Królestwo Szwecji wyraźnie stwierdziło, że obecnie obowiązujące w Szwecji zasady wyliczania taryf oraz kryteria jakim taryfy muszą odpowiadać są oparte na systemie kontroli a posteriori, ale że nowy system uprzedniego zatwierdzenia jest aktualnie rozważany i projekt ustawy w tym przedmiocie będzie prawdopodobnie przedłożony parlamentowi w czerwcu 2008 r.

Z przedstawionych powyżej względów Komisja uważa, że Królestwo Szwecji nie dokonało prawidłowej transpozycji dyrektywy 2003/54/WE do prawa krajowego, a w szczególności art. 15 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 23 ust. 2 lit. a) tej dyrektyw.

______

⁽¹⁾ Dz.U. 2003 L 176, s. 37.