Sprawa C-270/16: Carlos Enrique Ruiz Conejero v. Ferroser Servicios Auxiliares SA, Ministerio Fiscal (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.83.3/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 5 marca 2018 r.

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 18 stycznia 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de lo Social n^o 1 de Cuenca - Hiszpania) - Carlos Enrique Ruiz Conejero / Ferroser Servicios Auxiliares SA, Ministerio Fiscal

(Sprawa C-270/16) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 2000/78/WE - Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy - Artykuł 2 ust. 2 lit. b) ppkt (i) - Zakaz dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność - Przepisy krajowe zezwalające pod pewnymi warunkami na rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem ze względu na powtarzające się, chociażby usprawiedliwione, nieobecności w pracy - Nieobecności pracownika wynikające z chorób związanych z jego niepełnosprawnością - Odmienne traktowanie ze względu na niepełnosprawność - Dyskryminacja pośrednia - Względy uzasadniające - Walka z absencją w pracy - Stosowność - Proporcjonalność]

Język postępowania: hiszpański

(2018/C 083/03)

(Dz.U.UE C z dnia 5 marca 2018 r.)

Sąd odsyłający

Juzgado de lo Social n^o 1 de Cuenca

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Carlos Enrique Ruiz Conejero

Strona pozwana: Ferroser Servicios Auxiliares SA, Ministerio Fiscal

Sentencja

Wykładni art. 2 ust. 2 lit. b) ppkt (i) dyrektywy Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy należy dokonywać w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisowi krajowemu stanowiącemu, iż pracodawca może rozwiązać stosunek pracy z pracownikiem z powodu jego powtarzających się, chociażby usprawiedliwionych, nieobecności w pracy, w sytuacji gdy te nieobecności są konsekwencją chorób związanych z niepełnosprawnością, na którą cierpi pracownik, chyba że omawiany przepis, realizując słuszny cel polegający na walce z absencją w pracy, nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu, czego ocena jest zadaniem sądu odsyłającego.

¹ Dz.U. C 279 z 1.8.2016.