Sprawa C-268/14 P: Odwołanie od wyroku Sadu (szósta izba) wydanego w dniu 14 marca 2014 r. w sprawie T-305/11, Italmobiliare SpA przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 30 maja 2014 r. przez Italmobiliare SpA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.282.21

Akt nienormatywny

Wersja od: 25 sierpnia 2014 r.

Odwołanie od wyroku Sadu (szósta izba) wydanego w dniu 14 marca 2014 r. w sprawie T-305/11, Italmobiliare SpA przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 30 maja 2014 r. przez Italmobiliare SpA

(Sprawa C-268/14 P)

Język postępowania: włoski

(2014/C 282/27)

(Dz.U.UE C z dnia 25 sierpnia 2014 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Italmobiliare SpA (przedstawiciele: M. Siragusa, F. Moretti i L. Nascimbene, avvocati)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

- uchylenie wyroku w całości wraz ze wszystkimi skutkami dla zaskarżonej decyzji, włącznie ze stwierdzeniem jej nieważności;

- w razie uznania tego za właściwe i konieczne, zarządzenie środków organizacji postępowania lub środków dowodowych przewidzianych, odpowiednio, w art. 62 i 64 Regulaminu postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości

- obciążenie Komisji kosztami postępowania, w tym kosztami postępowania przez Sądem, oraz

- tytułem ewentualnym, jeżeli powyższe nie będzie możliwe, ponowne skierowanie sprawy do Sądu, również w celu przeprowadzenia środków dowodowych lub środków organizacji postępowania, które nie zostały już zarządzone przez Trybunał.

Zarzuty i główne argumenty

1 Zarzut pierwszy: błędne wskazanie adresata zaskarżonej decyzji

W zarzucie pierwszym Italmobiliare podważa przyjętą przez Sąd tezę, jakoby słusznie można było uznać, że Italmobiliare dysponuje żądanymi informacjami. Ponadto Sąd poważnie przeinaczył okoliczności faktyczne i błędnie zastosował zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań, nie biorąc pod uwagę, że wcześniejsze postępowanie Komisji, jak również jego własne pisemne zapewnienia mogły spowodować uzasadnione oczekiwanie, że Italmobiliare nie będzie obciążone w zaskarżonej decyzji. Wreszcie, wyrok Sądu jest obarczony zupełnym brakiem uzasadnienia w odniesieniu do zarzucanego naruszenia zasady niedyskryminacji, ponieważ nie uwzględnia zarzutu skarżącej mającego wykazać, że Italmobiliare było jedynym holdingiem finansowym wskazanym jako adresat żądania udzielenia informacji na podstawie art. 18 ust. 3 rozporządzenia nr 1/2003 ¹ .

2 Zarzut drugi: niespójność i nielogiczność uzasadnienia w odniesieniu do badania zarzutu dotyczącego naruszenia przez Komisję art. 296 TFUE

W zarzucie drugim Italmobiliare podnosi niespójność nielogiczność przedstawionego przez Sąd uzasadnienia, w którym Sąd, pomimo przyznania, że przedstawione przez Komisję uzasadnienie jest niewystarczające w odniesieniu do przedmiotu i celu żądania udzielenia informacji, uznaje, że jest ono wyczerpujące w kontekście tego, co zostało stwierdzone w decyzji o wszczęciu postępowania, chociaż ta ostatnia nie dodaje niczego istotnego do treści zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu najpierw zaskarżonej decyzji, a następnie wyroku występują braki dotyczące wymogu niezbędności żądanych informacji, a także w odniesieniu do posłużenia się instrumentem, jakim jest decyzja przewidziana w art. 18 ust. 3 rozporządzenia nr 1/2003.

3 Zarzut trzeci: błędne zastosowanie art. 101 TFUE oraz art. 18 ust. 1 i 3 rozporządzenia nr 1/2003 polegające na nieuznaniu przez Sąd, iż zaskarżona decyzja ma charakter aktu ultra vires

W zarzucie trzecim Italmobiliare podważa analizę przeprowadzoną przez Sąd w odniesieniu do zarzucanego braku uprawnienia Komisji do wydania zaskarżonej decyzji. Sąd w zasadzie nie zbadał elementów przedstawionych przez skarżącą na poparcie podniesionego przez nią zarzutu i nie podjął działania polegającego na zarządzeniu środków organizacji postępowania w celu zweryfikowania wskazówek, które zdaniem Komisji miały uzasadniać wystąpienie z żądaniem udzielenia informacji.

4 Zarzut czwarty: braki, niespójność i nielogiczność uzasadnienia w odniesieniu do badania zarzutu dotyczącego naruszenia zasady proporcjonalności

W zarzucie czwartym Italmobiliare podnosi brak lub niespójność uzasadnienia w odniesieniu do zarzucanego naruszenia przez Komisję zasady proporcjonalności dotyczącego następujących aspektów: i) nieprzydatność żądania udzielenia informacji do osiągnięcia w danym przypadku zakładanego celu; ii) nadmierne koszty wysiłków wymaganych od spółki w celu przygotowania odpowiedzi na żądanie udzielenia informacji; iii) naruszenie kryterium łagodniejszych środków, które w każdym przypadku wymaga, aby cele określone w postępowaniu wyjaśniającym zostały osiągnięte poprzez zastosowanie środków wymagających najmniejszego poświęcenia na rzecz sfery prawnej ze strony podmiotów, do których środki te są skierowane.

5 Zarzut piąty: brak uzasadnienia w odniesieniu do zarzucanego naruszenia prawa do bycia wysłuchanym

W zarzucie piątym Italmobiliare podnosi brak uzasadnienia wyroku w odniesieniu do zarzucanego naruszenia prawa do bycia wysłuchanym. Sąd niesłusznie uznał, że "sposoby" przeprowadzania konsultacji przez Komisję mogą być wyłączone spod kontroli sądowej ze względu na okoliczność, iż Komisja nie jest "wcale zobowiązana" do takiego postępowania.

¹ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 1, s. 1).