Sprawa C-262/20: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 24 lutego 2022 r. - VB v. Glavna direktsia "Pozharna bezopasnost i zashtita na naselenieto"

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2022.165.7

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 kwietnia 2022 r.

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 24 lutego 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rayonen sad Lukovit - Bułgaria) - VB/Glavna direktsia "Pozharna bezopasnost i zashtita na naselenieto"

(Sprawa C-262/20) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Organizacja czasu pracy - Dyrektywa 2003/88/WE - Artykuł 8 - Artykuł 12 lit. a) - Artykuły 20 i 31 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Obniżenie zwykłego wymiaru czasu pracy w porze nocnej w stosunku do zwykłego wymiaru czasu pracy w porze dziennej - Pracownicy sektora publicznego i pracownicy sektora prywatnego - Równość traktowania]

Język postępowania: bułgarski

(2022/C 165/07)

(Dz.U.UE C z dnia 19 kwietnia 2022 r.)

Sąd odsyłający

Rayonen sad Lukovit

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: VB

Strona pozwana: Glavna direktsia "Pozharna bezopasnost i zashtita na naselenieto"

Sentencja

1) Artykuł 8 i art. 12 lit. a) dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy należy interpretować w ten sposób, że nie nakładają one obowiązku przyjęcia uregulowania krajowego przewidującego, że zwykły wymiar czasu pracy w porze nocnej pracowników sektora publicznego, takich jak policjanci i strażacy, jest krótszy od przewidzianego dla nich zwykłego wymiaru czasu pracy w porze dziennej. Pracownicy tacy powinni w każdym razie korzystać z innych środków ochronnych w zakresie wymiaru czasu pracy, wynagrodzenia, dodatków lub podobnych korzyści, pozwalających zrekompensować szczególną uciążliwość wynikającą z wykonywanej przez nich pracy w porze nocnej.

2) Artykuły 20 i 31 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, by zwykły wymiar czasu pracy w porze nocnej, ustalony w ustawodawstwie państwa członkowskiego dla pracowników sektora prywatnego na siedem godzin, nie miał zastosowania do pracowników sektora publicznego, w tym policjantów i strażaków, jeżeli takie odmienne traktowanie opiera się na obiektywnym i racjonalnym kryterium, to jest pozostaje w związku z prawnie dopuszczalnym celem, do którego osiągnięcia zmierza to ustawodawstwo, oraz jest proporcjonalne do tego celu.

¹ Dz.U. C 279 z 24.8.2020.