Sprawa C-262/09: Wienand Meilicke, Heidi Christa Weyde, Marina Stöffler v. Finanzamt Bonn-Innenstadt (orzeczenie wstępne).
Dz.U.UE.C.2011.252.3
Akt nienormatywny(Sprawa C-262/09)(1)
(Swobodny przepływ kapitału - Podatki dochodowe - Zaświadczenie w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych faktycznie zapłaconego związanego z dywidendami zagranicznymi - Unikanie podwójnego opodatkowania dywidend - Zaliczenie na poczet podatku w związku z dywidendami wypłacanymi przez spółki będące rezydentami - Dowody wymagane w odniesieniu do zagranicznego podatku podlegającego zaliczeniu)
(2011/C 252/03)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 27 sierpnia 2011 r.)
Sąd krajowy
Finanzgericht Köln
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Wienand Meilicke, Heidi Christa Weyde, Marina Stöffler
Strona pozwana: Finanzamt Bonn-Innenstadt
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Finanzgericht Köln - Wykładnia art. 56 i art. 58 ust. 1 lit. a) i ust. 3 WE oraz zasad skuteczności i effet utile - Wypłata dywidend przez spółkę z siedzibą w jednym państwie członkowskim osobie opodatkowanej w drugim państwie członkowskim - Zgodność z prawem wspólnotowym systemu podatku dochodowego w drugim państwie członkowskim, który z jednej strony przewiduje "zaliczenie na poczet podatku" w wysokości 3/7 dywidend brutto, chociaż praktycznie nie jest możliwe określenie podatku dochodowego od osób prawnych obciążającego te dywidendy w przypadku spółki z siedzibą w innym państwie członkowskim, i który z drugiej strony uzależnia to "zaliczenie na poczet podatku" od złożenia deklaracji dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych sporządzonej zgodnie z jego własnymi przepisami podatkowymi, chociaż wydaje się praktycznie niemożliwe, aby podatnik złożył ją w odniesieniu do spółki z siedzibą w innym państwie członkowskim
Sentencja
1) W celu obliczenia kwoty zaliczenia na poczet podatku, do którego ma prawo akcjonariusz podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w państwie członkowskim w związku z dywidendami wypłaconymi przez spółkę kapitałową mającą siedzibę w innym państwie członkowskim, w braku przedstawienia dowodów wymaganych na podstawie przepisów pierwszego państwa członkowskiego, art. 56 WE i 58 WE sprzeciwiają się stosowaniu przepisu takiego jak § 36 ust. 2 zdanie drugie pkt 3 Einkommensteuergesetz (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) z dnia 7 września 1990 r., ze zmianami wynikającymi z ustawy z dnia 13 września 1993 r., zgodnie z którym podatek dochodowy od osób prawnych obciążający dywidendy zagraniczne podlega zaliczeniu na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych należnego od akcjonariusza w wysokości ułamka podatku dochodowego od osób prawnych należnego od dywidend brutto wypłacanych przez spółki pierwszego państwa członkowskiego.
Obliczenie zaliczenia na poczet podatku powinno być dokonane w zależności od stawki opodatkowania wypłaconych zysków z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych mającej zastosowanie do spółki wypłacającej według prawa państwa członkowskiego jej siedziby, przy czym kwota podlegająca zaliczeniu nie może przekroczyć kwoty podatku dochodowego od osób fizycznych podlegającego zapłacie od dywidend otrzymanych przez akcjonariusza otrzymującego dywidendy w państwie członkowskim, w którym podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
2) W odniesieniu do stopnia szczegółowości, jaki powinny spełniać dowody wymagane w celu uzyskania zaliczenia na poczet podatku w odniesieniu do dywidend wypłaconych przez spółkę kapitałową mającą siedzibę w państwie członkowskim innym niż to, w którym podmiot otrzymujący dywidendy podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, art. 56 WE i 58 WE sprzeciwiają się stosowaniu przepisu takiego jak § 36 ust. 2 zdanie drugie pkt 3 zdanie czwarte lit. b) Einkommensteuergesetz z dnia 7 września 1990 r., ze zmianami wynikającymi z ustawy z dnia 13 września 1993 r., zgodnie z którym stopień szczegółowości oraz forma przedstawienia dowodów, jakie powinien dostarczyć taki podmiot powinny być takie same jak te wymagane, gdy spółka wypłacająca ma siedzibę w państwie członkowskim opodatkowania tego podmiotu otrzymującego dywidendy.
Organy podatkowe tego ostatniego państwa członkowskiego mają prawo wymagać od tego podmiotu, aby dostarczył on dowody pozwalające im w sposób jasny i precyzyjny skontrolować, czy spełnione są warunki uzyskania zaliczenia na poczet podatku przewidziane przez przepisy krajowe, bez możliwości dokonania oszacowania tego zaliczenia.
3) Zasada skuteczności sprzeciwia się uregulowaniu krajowemu takiemu jak wynikające z przepisu § 175 ust. 2 zdanie drugie Abgabenordnung (ordynacji podatkowej), zmienionej przez Gesetz zur Umsetzung von EU-Richtlinien in nationales Steuerrecht und zur Änderung weiterer Vorschriften (ustawę o transpozycji dyrektyw Unii Europejskiej do krajowego prawa podatkowego i o zmianie innych przepisów) w związku z art. 97 § 9 ust. 3 Einführungsgesetz zur Abgabenordnung (ustawy wprowadzającej ordynację podatkową) z dnia 14 grudnia 1976 r., ze zmianami, które w sposób retroaktywny i bez ustanowienia okresu przejściowego nie pozwala na uzyskanie zaliczenia zagranicznego podatku dochodowego od osób prawnych obciążającego dywidendy wypłacone przez spółkę kapitałową mającą siedzibę w innym państwie członkowskim poprzez przedstawienie zaświadczenia w sprawie tego podatku zgodnego z przepisami państwa członkowskiego, w którym podmiot otrzymujący dywidendy podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu albo dowodów umożliwiających organom podatkowym tego państwa członkowskiego w sposób jasny i precyzyjny skontrolowanie, czy spełnione są warunki uzyskania korzyści podatkowej. Do sądu krajowego należy stwierdzenie, jaki jest rozsądny termin do przedstawienia rzeczonego zaświadczenia lub rzeczonych dowodów.
______
(1) Dz.U. C 267 z 7.11.2009.