Sprawa C-260/12 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 21 marca 2012 r. w sprawie T-63/09 Volkswagen AG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 29 maja 2012 r. przez Volkswagen AG.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.227.13/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 28 lipca 2012 r.

Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 21 marca 2012 r. w sprawie T-63/09 Volkswagen AG przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), wniesione w dniu 29 maja 2012 r. przez Volkswagen AG

(Sprawa C-260/12 P)

(2012/C 227/19)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 28 lipca 2012 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Volkswagen AG (przedstawiciele: adwokaci H.P. Schrammek, C. Drzymalla, S. Risthaus)

Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie wyroku Sądu (druga izba) z dnia 21 marca 2012 r. w sprawie T-63/09 w całości.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsze odwołanie zostało wniesione od wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnai 21 marca 2012 r. w sprawie T-63/09, na mocy którego oddalono skargę Volkswagen AG na decyzję Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 9 grudnia 2008 r. (sprawa R 749/2007-2) dotyczącą postępowania w sprawie sprzeciwu między Volkswagen AG a Suzuki Motor Corporation.

Wnosząca odwołanie podnosi następujące zarzuty:

uchybienie proceduralne wynikające z naruszenia prawa do bycia wysłuchanym i przeinaczenia stanu faktycznego,
naruszenie prawa Unii wynikające z wadliwego zastosowania art. 8 ust. 1 lit. b) i art. 8 ust. 2 lit. a) rozporządzenia nr 207/2009.

Sąd naruszył przysługujące wnoszącej odwołanie prawo do bycia wysłuchanymi i przeinaczył stan faktyczny, ponieważ nie uwzględnił wywodów wnoszącej odwołanie dotyczących stanu faktycznego. Wbrew ustaleniom Sądu wnosząca odwołanie wyczerpująco wypowiedziała się na temat opisowego znaczenia określenia SWIFT w języku angielskim. Sąd nie wziął także pod uwagę zawartych w skardze wyjaśnień wnoszącej odwołanie dotyczących różnic w postrzeganiu określenia "GTI" przez odbiorców w różnych krajach.

Ponadto Sąd niesłusznie odrzucił wysunięty przez wnoszącą odwołanie argument, zgodnie z którym oznaczenia składające się z trzech liter i zawierające literę "I", stanowiące przykłady znaczenia opisowego, zostały wpisane do rejestru jako znaki towarowe mające charakter odróżniający Sąd naruszył także zasadę sprawiedliwego procesu, ponieważ faktowi rejestracji znaku towarowego nadał różną moc dowodową. Sąd naruszył przysługujące wnoszącej odwołanie prawo do bycia wysłuchanym, nie uwzględniając jej argumentów dotyczących niezależnej pozycji określenia "GTI".

Wreszcie Sąd przeinaczył stan faktyczny, ponieważ nieprawidłowo zarzucił wnoszącej odwołanie, że w sposób niewystarczający domagała się ochrony sądowej znaku "GTI". Sąd pominął również argument wnoszącej odwołanie dotyczący mocy dowodowej dowodu, z którego OHIM wywiódł domniemany sposób rozumienia omawianego oznaczenia przez odbiorców w Szwecji.

Sąd nieprawidłowo zastosował art. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia nr 207/2009, wynikiem czego naruszył prawo Unii. Zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego podlega odrzuceniu, jeżeli w jednym z państw członkowskich istnieje wcześniejsze prawo do myląco podobnego znaku towarowego. Sąd rozpatrzył jednak "UE jako całość" i uwzględnił w ocenie także aspekty dotyczące krajów, w których taka ochrona znaków nie istnieje. Takie działanie stoi w sprzeczności z orzecznictwem Trybunału w sprawie Matratzen Concord.

Sąd naruszył prawo Unii, ponieważ określenie "GTI" zakwalifikował jako opisową wskazówkę o charakterze technicznym, mimo że w kilku państwach członkowskich zostało ono zarejestrowane jako znak towarowy. Jedynie urzędy centralne są właściwe decydować o opisowym znaczeniu znaku towarowego na ich terytorium. Tylko w przypadku wystąpienia z wnioskiem o wykreślenie znaku z rejestru organ UE może brać pod uwagę przy ocenie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd unieważnienie krajowego znaku towarowego.

Ponadto Sąd niesłusznie ustanowił nowe kryteria dla oceny samodzielnej pozycji odróżniającej części znaku towarowego w ramach zaskarżonego zgłoszenia. Dodatkowo Sąd naruszył prawo Unii, ponieważ stanął na stanowisku, że sam znak towarowy nie wystarczy, żeby wskazać konsumentowi handlowe pochodzenie towaru. W ocenie Sądu konsument stara się pozyskać inne informacje poza zgłoszonym znakiem towarowym i w szczególności będzie szukał na towarze danych dotyczących wytwórcy. Wreszcie Sąd nie zastosował przesłanek prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd obowiązujących w przypadku znaków seryjnych, ponieważ odmówił zaliczenia znaku towarowego "SWIFT GTI" do należącej do wnoszącej odwołanie serii znaków towarowych "Golf GTI" i "Lupo GTI".

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.