Sprawa C-26/16: Santogal M-Comércio e Reparaçao de Automóveis Lda v. Autoridade Tributária e Aduaneira (orzeczenie wstępne).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.277.12/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 sierpnia 2017 r.

Wyrok Trybunału (dziewiąta izba) z dnia 14 czerwca 2017 r. [wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD) - Portugalia] - Santogal M-Comércio e Reparação de Automóveis Lda/ Autoridade Tributária e Aduaneira

(Sprawa C-26/16) ¹

[Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 138 ust. 2 lit. a) - Warunki zwolnienia wewnątrzwspólnotowej dostawy nowego środka transportu - Miejsce zamieszkania nabywcy w państwie członkowskim przeznaczenia - Tymczasowa rejestracja w państwie członkowskim przeznaczenia - Ryzyko przestępstwa podatkowego - Dobra wiara sprzedawcy - Obowiązek dochowania staranności przez sprzedawcę]

Język postępowania: portugalski

(2017/C 277/16)

(Dz.U.UE C z dnia 21 sierpnia 2017 r.)

Sąd odsyłający

Tribunal Arbitral Tributário (Centro de Arbitragem Administrativa - CAAD)

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Santogal M-Comércio e Reparação de Automóveis Lda

Strona przeciwna: Autoridade Tributária e Aduaneira

Sentencja

1) Artykuł 138 ust. 2 lit. a) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej sprzeciwia się temu, by przepisy krajowe uzależniały zastosowanie zwolnienia wewnątrzwspólnotowej dostawy nowego środka transportu od przesłanki posiadania przez nabywcę tego środka transportu siedziby lub miejsca zamieszkania w państwie członkowskim przeznaczenia rzeczonego środka transportu.

2) Artykuł 138 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że nie można odmówić zwolnienia dostawy nowego środka transportu w państwie członkowskim dostawy z tego tylko względu, że ów środek transportu był zarejestrowany w państwie członkowskim przeznaczenia jedynie tymczasowo.

3) Artykuł 138 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2006/112 sprzeciwia się temu, by sprzedawca nowego środka transportu, przetransportowanego przez nabywcę do innego państwa członkowskiego i tymczasowo zarejestrowanego w tym państwie, był później zobowiązany do uiszczenia podatku od wartości dodanej, gdy nie jest wykazane, że rejestracja tymczasowa wygasła i że ów podatek został lub zostanie uiszczony w państwie członkowskim przeznaczenia.

4) Artykuł 138 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2006/112 oraz zasady pewności prawa, proporcjonalności i ochrony uzasadnionych oczekiwań sprzeciwiają się temu, by sprzedawca nowego środka transportu, przetransportowanego przez nabywcę do innego państwa członkowskiego i tymczasowo zarejestrowanego w tym państwie, był później zobowiązany do uiszczenia podatku od wartości dodanej w przypadku popełnienia przestępstwa podatkowego przez nabywcę, chyba że w oparciu o obiektywne okoliczności zostanie wykazane, że ów sprzedawca wiedział lub powinien był wiedzieć, iż transakcja stanowiła część składową przestępstwa popełnionego przez nabywcę, i że nie podjął on wszelkich racjonalnych środków znajdujących się w jego mocy w celu uniknięcia udziału w tym przestępstwie. Do sądu odsyłającego należy weryfikacja, na podstawie ogólnej oceny wszystkich dowodów i okoliczności faktycznych sprawy stanowiącej przedmiot postępowania głównego, czy ma to miejsce.

¹ Dz.U. C 136 z 18.4.2016.