Sprawa C-255/06 P: Odwołanie wniesione w dniu 6 czerwca 2006 r. przez Yedas Tarim ve Otomotiv Sanayi ve Ticaret AŞ od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) z dnia 30 marca 2006 r. w sprawie T-367/03: Yedas Tarim ve Otomotiv Sanayi ve Ticaret AS przeciwko Radzie Unii Europejskiej i Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.212.14/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 2 września 2006 r.

Odwołanie wniesione w dniu 6 czerwca 2006 r. przez Yedas Tarim ve Otomotiv Sanayi ve Ticaret AŞ od wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) z dnia 30 marca 2006 r. w sprawie T-367/03: Yedas Tarim ve Otomotiv Sanayi ve Ticaret AS przeciwko Radzie Unii Europejskiej i Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa C-255/06 P)

(2006/C 212/23)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 2 września 2006 r.)

Strony

Wnosząca odwołanie: Yedaş Tarim ve Otomotiv Sanayi ve Ticaret AŞ (przedstawiciele: S. Sariibrahimoglu and R. Sinner )

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej oraz Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– uchylenie w całości wyroku Sądu Pierwszej Instancji (piąta izba) z dnia 30 marca 2006 r. w sprawie T-367/03: Yedas Tarim ve Otomotiv Sanayi ve Ticaret AS,

– skierowanie sprawy do Sądu Pierwszej Instancji w celu ponownego rozpoznania,

– otwarcie procedury ustnej,

– zasądzenie na rzecz wnoszącej odwołanie zwrotu kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd Pierwszej Instancji naruszył prawo odmawiając układowi ustanawiającemu stowarzyszenie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją (zwanemu dalej "układem z Ankary"), sprzecznie z utrwalonym orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, właściwego znaczenia prawnego lub skutków prawnych, oraz błędnie stwierdzając, że zasady i postanowienia zawarte w układzie z Ankary oraz w protokołach do niego nie stanowią norm prawnych, w świetle których należy dokonywać oceny aktów instytucji wspólnotowych. Zdaniem wnoszącej odwołanie postanowienia układu z Ankary podlegają bezpośredniemu stosowaniu i nadają uprawnienia osobom prywatnym.

Wnosząca odwołanie podnosi również, że Sąd Pierwszej instancji naruszył prawo nie dokonując oceny argumentu, w świetle którego, w dziedzinie pomocy, Republika Turecka powinna być traktowana na równi z takimi państwami jak Hiszpania, Portugalia i Grecja, oraz stwierdzając, że odnośnie pomocy finansowej dla Turcji instytucje wspólnotowe nie były zobowiązane do uwzględnienia sytuacji w Grecji.

Wreszcie wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd Pierwszej Instancji dopuścił się błędu w ustaleniach stwierdzając brak istnienia związku przyczynowego pomiędzy zarzucanym bezprawnym zachowaniem instytucji wspólnotowych a podnoszoną szkodą.