Sprawa C-247/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad (Bułgaria) w dniu 21 maja 2012 r. - Meliha Veli Mustafa przeciwko Direktor na fond "Garantirani vzemania na rabotnitsite i sluzhitelnite" kam Natsionalnia osiguritelen institut.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.235.7/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 4 sierpnia 2012 r.

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Varhoven administrativen sad (Bułgaria) w dniu 21 maja 2012 r. - Meliha Veli Mustafa przeciwko Direktor na fond "Garantirani vzemania na rabotnitsite i sluzhitelnite" kam Natsionalnia osiguritelen institut

(Sprawa C-247/12)

(2012/C 235/14)

Język postępowania: bułgarski

(Dz.U.UE C z dnia 4 sierpnia 2012 r.)

Sąd krajowy

Varhoven administrativen sad

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Meliha Veli Mustafa

Strona pozwana: Direktor na fond "Garantirani vzemania na rabotnitsite i sluzhitelnite" kam Natsionalnia osiguritelen institut

Pytania prejudycjalne

1) Czy art. 2 ust. 1 dyrektywy Rady 80/987/EWG⁽¹⁾ z dnia 20 października 1980 r. w sprawie ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności ich pracodawcy w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2002/74/WE⁽²⁾ Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. zmieniającą dyrektywę Rady 80/987/EWG w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy należy w świetle motywu 5 dyrektywy 2002/74 interpretować w ten sposób, że zobowiązuje on państwa członkowskie do ustanowienia gwarancji dla roszczeń pracowników w postępowaniu upadłościowym na każdym etapie tego postępowania aż do ogłoszenia upadłości a nie tylko w chwili wszczęcia takiego postępowania?

2) Czy przepis krajowy przewidujący możliwość zaspokojenia roszczeń pracowników dotyczących niewypłaconego wynagrodzenia za pracę w ramach stosunków pracy przez instytucję udzielającą gwarancji tylko w takim zakresie w jakim roszczenia powstały do dnia rejestracji orzeczenia o wszczęciu postępowania upadłościowego, gdy w drodze tego orzeczenia działalność spółki będącej pracodawcą nie została zakończona i nie ogłoszono upadłości tejże spółki narusza art. 2 ust. 1 dyrektywy 80/987 w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2002/74?

3) W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytania: czy art. 2 ust. 1 dyrektywy 80/987 w brzmieniu zmienionym dyrektywą 2002/74 jest bezpośrednio skuteczny i może być bezpośrednio stosowany przez sąd krajowy?

4) W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na poprzednie pytania: czy w przypadku braku konkretnych uregulowań krajowych dotyczących terminu na zwrócenie się do instytucji udzielającej gwarancji o zaspokojenie roszczeń pracowników, które powstały do dnia rejestracji orzeczenia ogłaszającego upadłość pracodawcy (i zakończenie jego działalności) można w obliczu zasady skuteczności stosować ustanowiony w prawie krajowym termin 30 dni na wykonanie tego prawa w innych sytuacjach, przy czym za dzień rozpoczęcia biegu terminu uważany będzie dzień wpisu orzeczenia ogłaszającego upadłość do rejestru handlowego?

______

⁽¹⁾ Dyrektywa Rady 80/987/EWG z dnia 20 października 1980 r. w sprawie ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności ich pracodawcy (Dz.U. L 283, s. 23).

⁽²⁾ Dyrektywa 2002/74/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. zmieniająca dyrektywę Rady 80/987/EWG w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. L 270, s. 10).